Rachael Sage intrigeerde en ontregelde

BORGER – Het was een opmerkelijk duo op het toneel van VanSlag / Roots on the Road in Borger. Aan de uiterste ene kant de opspringende en druk vertellende Rachael Sage en aan de andere kant de kalme en rustige violiste Kelly Halloran, met strik en hoed. Het was geen bewuste keus om beide zo ver uit elkaar te zetten, maar een door de double bill van deze avond gedwongen opstelling. Gelukkig kon de afstand muzikaal beide niet uit elkaar houden. In het openingsnummer ‘Happiness’ werd de rol van Halloran nog niet helemaal duidelijk, maar in de rest van het concert liet zij zich op haar viool wel degelijk gelden in de ondersteuning van de zang en het gitaar en pianospel van Sage. De wisselwerking tussen beide compleet verschillende persoonlijkheden was prachtig en daarom juist zo jammer dat in dit geval ze niet wat dichter op elkaar zaten. Een prachtig nummer was het jazzy ‘Lonely Streets’, een uitstapje van Sage die mooie singersongwriter muziek maakt, maar op een geheel eigen en intrigerende wijze. Liedjes met onverwachte wendingen, knap in elkaar gezet en met een zeer mooie stem gezongen. Liedjes waarbij Sage haar publiek liet werken voor begrip en die liedjes waren zeker geen allemansvriendjes. Rachael Sage was op het podium een aanwezige persoonlijkheid. Druk verhalend en het publiek bij haar optreden betrekend. In het grappige ‘Big Star’ liet ze weer een hele andere kant van haar talent zien. Nu met de gitaar ter hand. Een entertainer is deze deze New Yorkse absoluut. Een mooie gevarieerde setlist, waarin ze zich etaleerde. Erg mooi was ‘Trouble’ dat krachtig en indringend werd gebracht. Een liedje dat ze had geschreven met Eric Burdon in gedachten met wie ze samen toerde. In ‘Performance Art’ was het Sage op haar ontregelends. Een nummer dat alle kanten opsprong, maar wel erg mooi was. Met ‘It Would be Enough’ bewees Rachael Sage tenslotte ook een mooi rustig en diep gevoelig ballad-achtig nummer te kunnen brengen. Een liedje dat ze geschreven heeft ter ere van BB King. Je kunt aan alles merken dat Sage ook op andere creatieve als dans en poëzie haar sporen heeft verdiend. Een artiest die je doet nadenken, maar ook vermaakt en intrigeert.