ANDEREN – Een taal blijft relevant en levend als het gesproken en gezongen wordt. Als er verhalen in worden vertelt, maar ook gewoon alledaags in wordt gesproken. Het Grunnigs mag dus zijn handen dichtknijpen met iemand als Marlene Bakker. De zangeres wiens wortels eigenlijk in de hele provincie, ze werd geboren in Niezijl in het prachtige Middag-Humsterland in het westen van de provincie, maar groeide op in Smeerling in het oosten van Groningen, zijn terug te vinden, brengt al jaren op prachtige wijze de taal tot leven in haar schitterende laidjes. Dat doet ze niet alleen in Groningen, maar inmiddels ook ver daarbuiten. Ze streek neer in Nijend24 in Anderen samen met gitarist Gijs Coolen en toetsenist Ferry Lagendijk voor heerlijke stoofpot met Groninger worst en een prachtig concert of was het nou een toch een theater voorstelling. Eén van de weinig puntjes van kritiek die je zou kunnen hebben is dat hierin nog scherper gekozen kan worden. Er schuilt een prachtige voorstelling over de verhalen uit het Nedersaksisch en daarbuiten, waarover ze al een aantal liederen heeft geschreven en waarbij een aantal eigen liedjes ook te in te passen zijn. Dat ze prachtige concerten kan geven en een fantastische zangeres is, dat is bekend.
Na een langere aanloop en een periode in het onderwijs debuteerde Marlene Bakker met haar voortreffelijke album ‘Raif’ in 2018. Een album dat haar, zeer terecht, niet alleen in Groningen op de kaart zette, maar ook ver daarbuiten. Het Grunnigs bleek in de handen van Bakker een taal met een bijzondere uitdrukkingskracht, waarmee je heel teder en gevoelig iets kunt vertellen, maar ook bondig, bonkig en krachtig. Haar stem is prachtig en leent zich voor het vertolken van die emoties. Recenter heeft de zangeres ‘Oaventuren’ in 2023 uit gebracht. Een album waarmee ze nog dichter bij haar zelf blijft, nog eerlijker in die spiegel durft te kijken en wat ze aantreft met haar luisteraars te delen.
In Nijend24 was wat van Marlene Bakker vernomen werd dat ze, van uit de coulissen, bevestigde dat ze in 2018 hier voor het eerst had gestaan. Nu was ze terug. Een stapelboeken werden neergelegd bij haar microfoon en mooi en rustig opende het trio met ‘Smilke’. Daarna werd duidelijk waarom de boeken daar lagen. Ze stapte naar voren met een boek en vertelde het verhaal van een wolvin die uit haar vel kan kruipen en als mens kan leven en ook weer terug kan keren, maar als haar vel door een man gestolen wordt wordt ze in een huwelijk met deze man gedwongen tot ze uiteindelijk haar vacht terug vindt en terugkeert om de man met zijn gedrag te confronteren. Een lang verhaal, erg mooi, maar het haalde de vaart uit het optreden. Dit verhaal zou best wat puntiger mogen in de vertaling in het Grunnigs die Marlene Bakker maakte van een oorspronkelijk verhaal. Die vaart kwam er weer in met ‘Te Nuchter’, het erg mooie ‘Zo As beloofd’ en het donkere intense ‘Golven’. Tijd voor nog een verhaal. Dit keer uit Marum over een nachtmerrie. Een bondiger verhaal dat tevens een introductie is voor een lied ‘Nachtmerrie’. Een prachtig lied dat rustig en gevoelig is. Mooi in de emotie is ‘Roemte’. Even later volgt over ‘Zeewiefkes’ en de zeer intense vertolking daarvan in een lied in een duo met Gijs Coolen. Schitterend, net als ‘Zolaank’. Een prachtig klein nummer met melancholie en daarna in een fantastisch drieluik ‘Genog veur Mie’, waarin ze weer de emotie volledig pakt. Het begin van de concert fase van het optreden, met nog veel meer pareltjes als ‘Stain’ en wat robuustere ‘Oaventuren’ en het mooie ‘Astoe t zain haarst’. Een fantastische zangeres, die dan weer terug pakt naar de Groninger verhalen met ‘Witte Wieven’. Een aandoenlijk verhaal over mededogen en afspraken. In een dorp hebben ze te maken met een verschijning. Over het pad waart een witte juffer, maar in plaats van er schrik van te hebben spreekt een dorpeling het aan. Het blijkt dat de dame in kwestie nog een schuld heeft openstaan bij haar overlijden en daardoor wordt gekweld. De dorpeling beloofde de schuld namens haar te voldoen en eindelijk vind de overledene haar rust. Het resulteert in een even prachtig liedje, gevoelig en rustig. Deze passage is de hoogtepunt van het optreden, dat daarna met het mooie ‘Raif’, iedereen heeft zijn gereedschap, waar vast ook een mooi verhaal bij te vinden is en ‘Sloapliedje’ besloten. Het toegift vergt enig improviseren. Het benodigde instrument van Ferry Lagendijk heeft de geest gegeven, maar Gijs Coolen stapt moeiteloos in met zijn gitaar voor ‘Anker Laid’. Een prachtige avond waarin waar weer blijkt hoe mooi en uitdrukkingsvol het Grunnigs is en hopelijk neemt Marlene Bakker die stapel met boeken, nu al voorzien van tal van aantekeningen, mee op vakantie en laat dat verhalende gedeelte nog beter tot zijn recht komen met mooie historiën en persoonlijke ontboezemingen.