LEEUWARDEN – Pake en Beppe hadden een mooi plekje gevonden op de kubussen in de Prinsentuin in Leeuwarden. Vlak voor het podium waar straks kleindochter Else Lena zou gaan optreden en, zo liet Beppe doorschemeren, ze had er zelf ook wel eens gestaan. Het was sowieso een heugelijke dag voor Else Lena Ottens, want naast debuteren op Troubadour Treffen in Leeuwarden en daarmee in de voetstappen staan van mensen als Armand, Jeangu Macrooy, Dayna Kurtz, Craig Ward, Anneke van Giersbergen, Anne Soldaat, Ernst Janz en Chantal Acda om maar een paar namen te noemen uit de roemruchte en lange geschiedenis van dit festival dat gevestigde en veelbelovende singer songwriters op deze prachtige locatie samenbrengt met een geboeid publiek, was het ook de verjaardag van de Nederlandstalige zangeres. Echter daar waar de artieste de hele tijd bij het podium had staan keuvelen met familie, felicitaties in ontvangst nemen en knuffelen met de familie hond sprintte Else Lena met celliste Scarlett twee minuten voor aanvang er vandoor. Een bevreemd kijkende stagemanager moest het duo achterna om met een paar minuten vertraging toch Troubadour Treffen zijn openingsact te geven. Een vreemd begin, ook omdat Handhaving even daarvoor een tangbeweging om het podium had uitgevoerd op zoek naar schijnbaar een onverlaat die niet werd aangetroffen. Die opmerkelijke start was echter snel vergeten op het moment dat Else Lena met een piano intro klein en traag het openingsnummer inzette. Direct een erg mooie song, waarin ze zichzelf ook vocaal uitdaagde om direct niet de eenvoudigste zanglijn te nemen en dat toch prachtig voor elkaar te krijgen, met als accentuering de donkere cello klanken van haar begeleidster. In het verleden was de Friezin om utens vooral bezig met elektronica om een haast jazzy vibe te krijgen, maar deze veel meer naar het klassiek neigende aanpak past geweldig bij haar nummers. De donkerte van de cello was ook fantastisch in ‘Tot ik weer van mij hou’ en hielp mee dat nummer tot hoogtepunt te doen uitroepen, naast uiteraard de mooie kenmerkende zang waarin veel emoties, van hoop naar wanhoop en van berusting tot boosheid terug kwamen, maar die ook helder verstaanbaar bleef. Een niet onbelangrijk gegeven als de teksten één van je sterke punten zijn. De zangeres werkt aan een EP en daar hoort dit nummer zeker op thuis. Met ‘Onder de Appelboom’ was er even een uitstapje naar andermans werk. Zelf schrijft Else Lena prachtige lyrics die roeren en bekoren, maar Rutger Kopland kan dat ook magistraal, helemaal omdat een gedicht van hem op muziek werd gezet door Harry Bannink en dit lied erg mooi werd vertolkt in de Prinsentuin door de Rotterdamse, maar in Leeuwarden geboren, zangeres. Het was wel het derde trage nummer op rij en in de set opbouw is nog ruimte voor andere keuzes. ‘Onder de Appelboom’ was bijzonder mooi, maar een cover kan ook prima helpen om iets in je set te brengen, wat je in je eigen werk nog niet of te weinig hebt en dat is een wat vlottere song om te contrasteren met je eigen rustigere nummers. Hiermee was alleen ‘Zielsgelukkig’ een nummer dat met meer kracht en uptempo werd gebracht. Een instrumentaal pianostuk volgde waarna in ‘Laat Ons’ het mooie tokkelen van Scarlett op haar cello tot de verbeelding sprak. Rustig en kalm sprak ze de nummers aan elkaar. Op deze vrolijke dag, met lekkere zonneschijn en haar verjaardag, sloot Else Lena droef en melancholisch af met ‘Als het Café zijn deuren sluit’. Weer een argument om deze opstelling met piano en cello te handhaven, want de wisselwerking in dit nummer tussen beide was prachtig. Het is een zo’n droef liedje waar je blij van wordt omdat het zo mooi is en daarmee was Else Lena een zeer geslaagde opening voor Troubadour Treffen. De zangeres bracht de rest van haar verjaardag door aan de oever van de vijver, aandachtig de andere artiesten beluisteren en bekijken en dat is alleen maar goed om je te laten inspireren en te kijken hoe anderen zaken aanpakken. Veelbelovend met de hoofdletter V en een inktzwarte onderlijning om dat te benadrukken.
Pake en Beppe op eerste rij voor Else Lena
