Na hun laatste album ‘The Hum’ en een fraai tussendoor album vol met drankliederen is er nu met ‘Shadows’ het nieuwe studioalbum van O’Hooley & Tidow en wederom een absolute vijfsterren prestatie van het Britse folkduo. Verhalend, kritisch en betrokken laat het duo hun fraaie samenzang klinken. Een ode aan hun streek met ‘Colne Valley Heart’, een scherpe en relevante aanklacht tegen UKIP, de rechtse Britse afscheidingspartij in ‘Made in England’ en aandacht voor de olifantenjacht in Kenia in ‘Blanket’ wat één van de hoogtepunten is van het album, net als even verderop met ‘Reapers’ hun aanklacht tegen kindermisbruik in de kerk. Wie afgeschrikt zou worden door protestliederen hoeft in dit geval zich geen zorgen te maken. Belinda O’Hooley en Heidi Tidow giete het in prachtige liedjes. Mooi verzorgt en prachtig uitgewerkt met een theatrale kwaliteit. Dat beide dames wat te vertellen zijn en betrokken bij de wereld om hun heen gaat op geen enkele manier ten koste van hun muziek. Belinda O’Hooley is een meesterlijk pianiste die inmiddels op menig Britse folkplaat te horen is en Heidi Tidow een prachtige zangeres, wiens stem op natuurlijke wijze samengaat met die van O’Hooley, ondanks dat ze afzondelijk heel verschillend zijn, luister bijvoorbeeld maar naar het schitterende ‘The Pixie’. Blijft de vraag na ‘Shadows’ of dit duo wel een slecht album kan maken en wanneer het duo echt ook in Nederland doorbrekt. Met de Joni Mitchell cover ‘Rivers’ komt het einde veel te vroeg.
O’Hooley & Tidow – Shadows
