Loading...
Interviews 2014

Mijke Eryng: ‘De adrenaline kick is het waard’

GRONINGEN – Ze heeft het druk. Menig artiest zou zich de agenda wensen van Mijke Eyring. Haar Nederlandstalige liedjes slaan aan met af en toe een uitstapje naar het Engels. De Groningse bouwt dan ook opvallend aan de weg en werd beoordeeld door de jury van de Kleine Prijs van Friesland met de karakterisering: “stoer, gedurfd en origineel”. Haar inspiratie haalt Eryng uit alledaagse onderwerpen. Tijd voor een nadere blik op dit druk bezet talent.

“Ik ben geboren en getogen in Groningen en ik kreeg de muziek van huis uit mee”, vertelt Mijke Eryng. Zowel de vader als de moeder van Mijke blijken ook muzikaal actief. “Allebei mijn ouders zijn erg muzikaal. Mijn moeder is vooral van de Jazzmuziek en mijn vader is blokfluitist en portatiefspeler. Ik heb ook les van hem gehad en ik heb jaren lang blokfluit gespeeld, maar toen ik ik een jaar of 16 was wilde ik het allerliefste in een band spelen. Ik stapte daarom over op de gitaar. Ik vond het in eerste instantie doodeng om op een podium te staan, maar de adrenaline kick die ik er dan van kreeg was het helemaal waard. Ik begon met het spelen in een Pop rock cover band samen met een groepje andere druktemakers. Het was een stelletje ongeregeld kan ik je vertellen. Maar na een jaartje of twee viel deze band uit elkaar. Ik wist eigenlijk al heel lang dat ik verder wilde met de muziek, maar het duurde nog een aantal jaren voordat ik daadwerkelijk de stap durfde te zetten om er ook mijn studie van te maken. Inmiddels zit ik in het tweede jaar van mijn studie aan de Academie voor Popcultuur. Dit is echt de eerste keer dat ik mij thuis voel op een school. “

Eryng brengt Nederlandstalig werk, maar niet uitsluitend. Haar beste werk is wel in haar moedertaal. “Ik schrijf ook in het Engels. De liedjes komen zoals ze komen. Ik heb wel het idee dat ik in het Nederlands beter mijn gevoel om kan zetten in woorden, dan in het Engels, omdat het natuurlijk dichter bij mij staat.” Heel gewone onderwerpen en dromen verwerkt de jonge Groningse in haar liedteksten. “Ik begon laatst met het schrijven van een liedje over een eerste date, omdat ik de volgende dag een date zou hebben. Ik vroeg mij af hoe het zou zijn als ik nou niet op kwam dagen. Het liedje gaat eigenlijk vooral over de nervositeit voorafgaand aan en tijdens de eerste date. Een stukje uit de tekst: ‘We hadden afgesproken op het hoofdstation We dronken samen koffie Terwijl ik dat daarvoor nooit dronk. De zon zonk voor hij op was. Jij zoende en ik zag dat dit niet kon gebeuren. Tenzij ik dromen mag’ Eigenlijk haal ik mijn inspiratie dus vooral uit zaken waar ik zelf in het dagelijks leven tegenaan loop en moeite mee heb of juist blij van wordt. Eigenlijk alles wat op mijn pad komt! En deze inspiratie komt elke keer weer ergens anders vandaag.”

Nu treedt Mijke Eryng alleen op. De gedachte aan een band ter ondersteuning heeft haar nog niet losgelaten. “Ik ben zeker van plan een band rond mijn muziek te formeren. Ik hoop in de toekomst ook samen op tour te gaan met een aantal goede muzikanten die hetzelfde in het leven staan als ik. Ik wil zo veel mogelijk op blijven treden en niet te ver vooruit kijken. Ik zie wel wat morgen brengt! Zolang ik mijn hele leven muziek kan blijven maken ben ik gelukkig. Ik treed allereerst deze maand nog op bij de Nacht van Kunst en Wetenschap en op theaterfestival Karavaan en ik doe mee aan een project onder leiding van Kim Janssen, waarbij we muziek voor een strijkorkest componeren bij onze eigen muziek. Dit wordt eind juni ten uitvoering gebracht. Ik ben daarnaast. druk bezig met mijn eerste EP op het moment. Het streven is dat mijn EP in de zomer af komt.”

Stiekem sluipt een handelsmerk de optredens van Mijke Eryng in. Staat er ergens een dame te zingen met een trui, dan is de kans groot dat het Eryng is. “Ik moet eerlijk zeggen dat ik heel hard moest lachen om deze vraag. De enige reden dat die trui soort van ‘beroemd’ is, is omdat de jury van de Kleine Prijs van Friesland in een terugblik zeiden ”Gewapend met haar warme female Mart Smeets-achtige wintertrui en een semi-akoestische gitaar komt ze op de jury over als “stoer, gedurfd en origineel”.” Misschien draag ik ‘m iets te vaak bij optredens. Ach. Ik word gewoon blij van die kerst-trui En natuurlijk doe ik het liefste iets aan waar ik blij van word als ik op moet treden.”