GRONINGEN – Meindert Talma is niet de meest toegankelijke artiest, maar als je je open stelt voor hem, dan zijn zijn liedjes bevreemdend, onroerend en humorvol. Talma begon zijn optreden op het 4 mei festival in het Stadspark in Groningen met twee Amerikaanse klassiekers en vertaald naar het Nederlands. De vertaling schortte er wel eens aan. Een lied over de terechtstelling van de moordenaar van de Amerikaanse president James Garvey, bleek het einde van de doodstraf. Het gedoemde schavot kondigt immers de aanstaande afbraak aan van het bouwwerk en niet een terechtstelling. Toch overtuigde Talma allengs steeds beter en beter. Vooral in het lied op basis van het gedicht ‘Het lied der 18 doden’ van Jan Campert toonde Talma groot begreep en een fantastische diepgang. Dat herhaalde Talma met Paul Celan’s Todesfuge. Liedjes die knerpen als het grint op de paden van de kerkhoven waar de slachtoffers die we op 4 mei herdenken rusten. Talma heeft een heel kale begeleiding, maar een stem die dat kan opvullen. Humor maakt een onlosmakelijk onderdeel uit van zijn act met daar het liedje over voetbalbijnamen met in de hoofdrol André Hoekstra het Feyenoord fenomeen met diens bijnaam Koning van de Kluts. In het lied ‘Viersporen recorder’ zit de zin: “Charme van het imperfecte.” Een betere omschrijving is er eigenlijk niet te geven van deze singersongwriter die het thema van de dag uitstekend had begrepen.
Meindert Talma laat het publiek werken
