GRONINGEN – Er stonden drie mensen op het podium. Melanie Charles was bang dat er minder in de zaal zouden zijn, want immers, wie kent haar, vroeg ze zich af. Geen groter vrezen dan het vrezen zelf en totaal onnodig, want de bezoekers van het Rockit Festival in Groningen vulden naar capaciteit de zaal in De Oosterpoort waar zij haar show gaf. De drie werd gehaald, hoewel binnenkomen wel even iets was, want de hulpvaardige beveiliger moest diverse malen een luisterend oor aan de deur leggen om te constateren dat de soundcheck nog bezig was en juist op het moment dat het publiek plannen begon te maken om alsnog die deur maar te bestormen zwaaiden ze uitnodigend open. Een beetje bescheiden was Mélanie Jean Baptiste Charles hier wel. Ze stond immers al op North Sea Jazz en dat is toch een ridderslag waar naar gekeken wordt. Niet alleen in Nederland stond ze al op zo’n fraai festival, op tal van plaatsen in Europa en haar thuisland de Verenigde Staten is ze een graag geziene gast. Geboren in Brooklyn in New York heeft Melanie Charles een Hatiaanse achtergrond. In 2010 studeerde ze af als Vocal Jazz Performance graduate of The New School for Jazz and Contemporary Music, nadat ze eerder ook opleidingen fluit en klassieke zang had gedaan en haar loopbaan begon met het zingen in de kerk. Sindsdien heeft ze veel gedaan. Met tal grote namen stond ze op toneel, aanvankelijk als bandlid, maar steeds vaker ook als hoofdact. In de verschillende vormen overigens, want samen met gitarist Jordan Peters van Faith Hill bracht ze als Rat Habitat een EP uit en ook onder haar alter ego D’Flower publiceerde ze songs. Sindsdien houdt ze zich bezig met een project om jazz weer terug te brengen naar het algemene publiek met het project “Make Jazz Trill Again’ en bracht nu onder eigen naam het album ‘Y’all Don’t (Really) Care About Black Women’ uit. In haar muziek combineert ze jazz met soul, R&B, hiphop en haar Hatiaanse achtergrond. Dat bracht ze allemaal tijdens haar optreden bij Rockit. Twinkelende klanken van de toetsen openden het optreden, waarna haar toetsenist en verloofde Zacchae’us Paul ‘Money to Make’ inzette, een nummer van hemzelf. Melanie Charles maakte vervolgens haar entree met ‘How Glad I Am’, dat mooi en vlot overliep in het gemeende en oprechte ‘Be My Friend’. Rustig met prachtige zang, waarbij veel effecten op haar stem voor verschillende lagen en klanken zorgden. Een aanbod van vriendschap dat dankbaar werd aanvaard. Volgende stop was Haiti. ‘Damballa Wedo’ is een aloude folksong van dat geplaagde land. Op het podium in Groningen werd het een prachtig eerbetoon aan de veerkracht van de Haitianen. Prachtig met die invloeden van jazz, maar zeker ook de Afrikaanse diaspora die er in terug klinkt. Een heerlijke nummer waarin Charles ook haar fluit liet klinken. Rustig introduceerde ze haar nummers, Goedlachs vertelde ze er wat van, bijvoorbeeld over ‘Perdido’. Deze jazzstandard van Juan Tizol en uitgevoerd door groten als Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan en Duke Ellington is één van de nummers die in het kader van ‘Make Jazz Trill Again’ door haar is omarmt en opgepoetst voor deze eeuw met een prachtig resultaat. In hetzelfde kader valt ‘Go Away Little Boy’, wat ze gebruikte om te vertellen hoe ze, niet op zoek naar een relatie, langzaam werd verleid door een geduldige Zacchae’us Paul. Naast Paul had ze ook een drummer mee genomen. Prachtig was de Billie Holliday klassieker ‘God Bless A Child’, wat een prachtig eerbetoon is aan moeders en in handen van Charles ook een magnifieke ode aan Lady Day. Inmiddels was het publiek absoluut overtuigt van de moderne interpretatie van jazz, prachtig en toegankelijk en de ontspannen presentatie van deze nummers door de zangeres en haar band. Een heerlijke show ontspon zich, waarbij ‘The Beat’ aanvankelijk werd vergeten, maar na ‘Go Away’ alsnog werd gespeeld. Die prachtige stem van Charles kwam ook terug in ‘God Bless’, waarna langzaam werd toegewerkt naar het einde met ‘Woman of the Ghetto’ op de setlist als ‘Woman of the Hood’, neer gepent. Op dat moment wreekte zich toch een beetje de uitgelopen soundcheck, waardoo uiteindelik met een kwartiertje vertraging was begonnen, want het werd onrustiger in de zaal met mensen al op weg naar het volgende punt op de festival time tabel, maar Melanie Charles is een artieste om ook eens lekker ongehaast een hele avond van te genieten.
Meer dan drie bij Melanie Charles
