Mayberian Sanskülotts is een Hongaarse band. Een land dat de laatste jaren prachtige acts de wereld inbrengt en daar hoort deze band zeker bij. Het is ook een band die in de loop der tijd al een mooi oeuvre bij elkaar heeft gebracht. Dat begon in 2011 met covers album in het Hongaars en sindsdien zijn tal van EP’s en albums in de markt gezet met als laatste studioalbum in 2019 ‘Neverending Sorry’. De band brengt lo/fi dromerige bedroom pop die erg bevalt. Hun nieuwe album van Mayberian Sanskülotts ‘God Tiger Need Chemical Works’ is prachtig met vooral sterke liedjes en vooral de zang van Zita Csordás weet bijzonder te overtuigen. Het is de Hongaarse bitterzoete romantiek verbonden met de invloeden van New Wave bands en shoegaze tot een prachtig dromerige , maar heel karakteristieke sound.
De band bestaat naast Zita Csordás uit gitarist Balogh Gallusz, op bas Szigeti Árpád, Várnai Szilvia heeft de synts onder beheer, Dorozsmai Gergő is ook gitarist en de percussie is van Justin Spike, waarbij tal van bandleden ook vocaal bijdragen. Het album begint prachtig. Dreunende tonen pakken je direct bij je strot en dwingende je te luisteren naar ‘Stop Thinking’. De hele fijne zang van Zita Csordás beklijft en in dit vlottere nummer klinken ver op de achtergrond meer stemmen. Dan neemt de band je mee terug in ‘Back of my Mind’. Het intro zou zo een Simple Minds nummer kunnen zijn, maar dan met die onmiskenbare zang ontwikkelt zich rustig een voortreffelijk nummer. Dromerig, melancholisch en toch fris. In de prima constructie van het album is ‘Guilty’ als derde nummer opgenomen. In dit nummer schittert de zang aanvankelijk a capella of met minimale begeleiding. In hun werk baseert Mayberian Sanskülotts zich niet alleen op Westerse muziekstromingen. De band past ook naadloos in de underground scene van Hongarije, zoals die terug gaat naar de Tweede Wereldoorlog en de Communistische periode, waarbij bands als Trabant voor de geest komen met hun melancholische klanken. Dat hoor je terug in dit nummer. De band heeft een heel eigen geluid door deze mooie mix. Stevigere, vlotter is dan ‘Halogene’ wat dan weer een shout out is naar de New Wave en synths van de jaren 80. Kleiner maar zeer fraai is ‘Golden Hives’, dat een mooie uitbouw heeft en mooi contrasteert met het uptempo ‘Eyes in the Dark’ Ook in de tweede helft van de plaat is er volop te genieten. Het weidsere, welhaast smekende ‘Sad Life’, het prachtige titelnummer ‘God Tiger’ met mooie synths en stevige drums die een fraaie achtergrond vormen voor de heerlijke zang. Steeds, ook bij ‘Tunderkorus’ of ‘What is Lofe’ blijf je met de vraag is dit nou droef of juist vrolijk. Geen idee, sad songs waar je blij van wordt wellicht en een band die een plekje in heel Europa verdiend.