ZANDPOL – Een beetje googelen op zijn naam voor wat achtergrond informatie levert de volgende hit op: “UPDATE: Matthew Jansen is in the Anoka County Jail, awaiting charges in the murder of his wife, Mary Jo Jansen.” Dit kon wel eens interessant worden, hoewel we waarschijnlijk met een naamgenoot te maken hebben. Het is een mooi concept van Convoi de Féte. Het rondreizende festival trekt deze week door Nederland met een keur van artiesten en kraampjes. Het eerste weekend werd doorgebracht op Buitenland in Zandpol. Het is een vrijheid blijheid festival, waarbij het zichzelf tekort doet door nergens te vermelden wanneer de eerste artiest op het podium zal verschijnen. Dat blijkt uiteindelijk om 13.00 uur te zijn op de maandag. De volgorde waarin is pas op het allerlaatste moment bepaald en dan blijkt dat Matthew Jansen het kortste strootje heeft getrokken en zijn naam terug vindt op de begintijd. Niet het meest dankbare tijdstip, maar met vooral collega-artiesten en een enkele passant of campinggast zet hij zich manmoedig aan de taak om met zijn liedjes het festival een relaxte opening te geven en iedereen de kans om nog even wakker te worden. Hoe kan dat beter dan met ‘Magnolia’ van JJ Cale. Een mooi rustig begin met een toenemende intensiteit in dit liedje die het duidelijk naar een hoger niveau tilt. Prachtig en aansprekend, dermate aansprekend dat onmiddellijk een vrouwelijke fan vlak voor Jansen opduikt met een vraag. Over betalingen, cash of.. dan stuur je een betaal verzoek. He? Waar gaat dit over. Jansen is niet alleen als zanger actief op Convoi de Féte, maar heeft ook zijn mobiele kapperszaak ‘The Haircut Sessions’ meegenomen en het is één van zijn collega’s die even in het optreden inbreekt met een zakelijke vraag. Als dat is afgehandeld, dan gaat het verder met van zijn eigen hand ‘Open Different Doors’. Een liedje wat opvalt met een lange uithaal in de zang, waarbij hij mooi weg stapt van de microfoon om zijn publiek niet weg te blazen met zijn krachtige stem. Een mooi nummer. Jansen trok vier jaar lang met een camper door de wereld. Deze ervaringen worden omgezet in liedjes. Singer-songwriter, beetje Americana-achtig, wat wordt onderstreept in zijn keuze uit andermanswerk, want met een: Het is altijd tijd voor een Neill Young nummer, zet hij diens ‘Hey Hey My My’ in wat hij opfleurt met een beetje Bob Dylan. Eigenlijk willen we geen covers horen, maar juist het eigen werk van Jansen. Dat krijgen we met het prachtige ‘Scratched and Burned’ waar hij zijn ziel en zaligheid inlegt. Nog mooier is ‘Screaming out Loud’ geschreven in een afgelegen Pools berglandschap waar hij alles van zich af kon schreeuwen zonder dat een mens hem hoorde. Voor het eerst trok hij tempo omhoog en dat leverde direct het hoogtepunt van het optreden op. Met het mooie ‘Explain’ zocht hij daarna de rust weer. In zijn setlist was hij zoekende. Het leverde diverse geroepen verzoekjes op, voor onder andere nummers die hij niet kon of die hij al had gespeeld. Weifelend viel de keus op ‘All My Tears’, ook een cover die pas laat los kwam. Net een cover teveel en met zijn keuzen moet hij nog meer wat toevoegen, wat hij zelf niet heeft. Een vrolijker geluid of even wat een uptempo nummer, maar dan op Jansen wijze gebracht. Matthew Jansen bewees zich wel een doorleefde intense songwriter met een prachtige stem en goed eigen werk, die met nog iets meer een plan op het podium moet staan en zijn collega kappers een niet storen bordje mag voorhouden. Even later stond Jansen druk te knippen. Het was dus echt een andere Matthew Jansen die de zoekmachine naar boven haalde.
Matthew Jansen overtuigt met intense stem
