STEENDAM – Een country en Americana feestje met Martha Fields en Manu Bertrand in Steendam op het podium van Peter en Leni eindigde met de zaal in polonaise en dat is vast de eerste keer, maar de Amerikaanse overtuigde nog meer in haar prachtige gevoelige rustige nummers en ook daar was tijd en plaats voor bij een heerlijke avond vol met verschillende Amerikaanse muziekstijlen. Een avond die een passend begin kreeg met ‘Southern White Lies’, de titelsong van het album van Fields dat vorig jaar verscheen en naast vele lovende kritieken ook als tweede werd verkozen in de jaarlijst van de Euroamericana Chart. Op dit album staat ook ‘Do As You Are Told’ dat als tweede op de setlist stond met een mooie introductie over haar tante aan wie dit lied was opgedragen. Een liedje met een bluegrass inslag evenals ‘Hard Times’. Een mooie afwisseling van oud en nieuw werk van Fields volgde met daarin plaats voor country, blues, bluegrass en rock. Haar fraaie en heldere stem weet op de juiste momenten diep in de emotie te snijden en dan weer de stemming te veranderen met een vrolijk feestelijk liedje. Daarbij helpt ook Manu Bertrand een handje, Niet alleen levert hij op het podium een prima tweede stem voor sterke harmoniën, maar ook beheerst hij de dobro als tranentrekker en de mandoline voor melancholie, maar wisselt dat af met een vrolijke banjo. Een sterk duo dat via het Janis Joplin nummer ‘What Good Can Drinking Do’, het vrolijke vlotte ‘Hillbilly Bop’ uiteindelijk afsloot met het prachtige ‘Dead End’ voor de pauze. ‘Dead End’ is één van de hoogtepunten uit het repertoire van Fields. Een bedachtzaam en emotioneel nummer waarin de zangeres het publiek weet te raken, maar ook haar eigen emotie toont. Dat lukte Martha Fields ook na de pauze diverse malen. Op haar allermooist is de gelouterde artieste uit een lange generatie van artiesten als ze het tempo er uit haalt en haar liedjes laat overlopen met gevoel. Bijvoorbeeld in het melancholische ‘Where the Red Grass Grows’ over haar tijd in Oklahoma waar hippies en indianen elkaar ontmoeten en dat liet ze volgen door een ochtend lied van de Cherokee. Het was weliswaar in de avond, maar wel aan de oevers van het Schildmeer. Even later een absoluut hoogtepunt ‘Lover’s Lane’ een schitterend lied dat nog werd overtroffen door ‘What are The Doing in Heaven Now’, een spiritueel lied dat als nadenker werd meegegeven. Een staande ovatie vroeg om een toegift en met een coupletje ‘Hound Dog’ van Elvis, eindigde het concert feestelijke en Martha Fields voorop in de polonaise tijdens ‘When the Saints Go Marching In’ Martha Fields mag best vaker binnen komen marcheren. Wellicht in 2018 als een nieuw album op het programma staat.
Martha Fields laat Steendam de polonaise lopen
