Foto: IAMKAT
EMMEN – Achter nagenoeg elke deur in Emmen staat donderdag 3 november een band of artiest te spelen in het kader van de Popronde Nederland. Programmeur Evert Hoven heeft massaal weer ‘podia’ gevonden van kerk tot nachtclub. Eén van deze artiesten is de ambitieuse Marle Thomson. Liefst twee keer kan Emmen van een optreden van deze Amsterdamse genieten, Als eerste artiest opent ze de Popronde Emmen bij TRUD waarna kuiert naar Bij Maarten voor nog een optreden. “Ik hoop een groot publiek te bereiken”, vertelt de singersongwriter met haar warme sound als we haar spreken in Amsterdam
“Ik treed in Emmen twee keer solo op en je kan heerlijk achteroverleunen en je mee laten nemen door de liedjes”, vertelt Thomson als ze vooruit kijkt naar haar Popronde optreden. “Ik probeer echt een wereld ter creëeren waarin je even kan wegdromen. De liedjes zijn heel persoonlijk en ik hoop dat ik het publiek hiermee kan raken. Ik vind het te gek dat ik ben uitgezonden om mee te doen aan de Popronde. Ik hoop hiermee een groot publiek te bereiken, mensen die echt iets nieuws willen ontdekken en vervolgens fan worden. Dat zou super zijn!” De jonge artieste heeft haar doelen helder voor ogen.
Muziek was iets wat Marle Thomson al op een prille leeftijd in de ban had. Haar keuze om artiest te worden zal weinigen in haar directe omgeving verrassen. “Ik was al jong bezig met muziek, ik kan me niet anders herinneren dan dat ik altijd aan het zingen was en vroeger thuis veel achter de piano zat. Op mijn achtste begon ik met vioolles en toen ik net op de middelbare school zat werd ik lid van een gospelkoor. Daarnaast zong en speelde ik in bandjes, op school en in de kerk, waarbij ik het heel leuk vond om ook andere instrumenten te proberen. Muziek heeft altijd een grote rol in mijn leven gespeeld. Ik begon al jong mezelf op te nemen, koortjes te verzinnen en liedjes te schrijven. Er werd thuis altijd muziek gedraaid, veel jazz en klassiek, mijn vader speelde gitaar en mijn moeder zong veel. Mijn beide broers spelen piano, dus er was altijd wel ergens in huis muziek te horen”, vertelt ze met een grote lach over deze dierbare herinnering. “Ik merkte al jong dat ik het heerlijk vond om op een podium te staan en besloot na mijn middelbare school naar het Conservatorium te gaan in Amsterdam, waar ik auditie deed en werd aangenomen. Daar heb ik zang gestudeerd aan de jazz-afdeling en om mezelf verder te kunnen ontwikkelen.”
Liedjes schrijven zat er dus ook al vroeg in. Haar creatieve kant zorgt voor eigen werk. “Inspiratie voor een liedje kan overal in zitten, een film, een boek, een verhaal van iemand, iets dat ik zie of lees, een gedachte, of een bepaald gevoel. Het schrijven komt bij mij eigenlijk altijd vanuit de muziek. Ik begin bijvoorbeeld gitaar te spelen en hoor een bepaalde melodie, voel een klik. Denk bijvoorbeeld “hey, dit zou een tof refreintje kunnen zijn”. Vervolgens denk ik na over de tekst. Soms komen de woorden heel gemakkelijk en soms moet ik heel diep graven. Dit kan echt een heel proces zijn, want met een ideetje heb je nog geen liedje. Dat vind ik altijd het meest spannende. Als het dan lukt, om alles zo in elkaar te laten vallen dat het klopt, dat is een fantastisch gevoel. Ik vind het schijven een heel bijzonder iets, omdat je echt iets schept wat er nog niet was. Dat proces is magisch en kan soms ook best emotioneel zijn, als er teksten komen die mezelf diep raken. Het is heel mooi om emoties om te kunnen zetten in muziek.”
In de muziek van Marle Thomson zijn veel verschillende stromingen hoorbaar. De Popronde karakteriseert het als volgt “…. valt op met een stijl die zich niet in één hokje laat plaatsen. Noem het warm, edgy en kleurrijk, of eigenzinnig; het is bovenal muzikaal.” Zelf zegt de jonge artieste er over: “Vroeger hoorde ik altijd veel jazz en pop muziek voorbijkomen thuis, terwijl ik ook luisterde naar klassieke muziek en in een orkest speelde. Later werd dat meer R&B, gospel en nu veel soul en ook allerlei andere stijlen, deels verwant aan jazz, waarmee ik ook door mijn studie op het conservatorium mee in aanraking kwam. Je laat je altijd beïnvloeden door de muziek waar je naar luistert, omdat je het ergens opslaat. Ik laat me inspireren door zóveel verschillende artiesten in verschillende genres en vind het heerlijk om niet vast te zitten in een bepaald hokje. Volgens mij hoeft dat ook helemaal niet, er is zoveel tofs om naar te luisteren! Waarom zou je jezelf beperken? Ik schrijf gewoon wat ik mooi vind, wat werkt voor mij en ben daar niet bewust mee bezig eigenlijk. Ik laat het over aan mijn publiek”, vertelt ze met een zo mogelijk nog grotere lach op haar gezicht. Marle Thomson geniet duidelijk van wat ze doet en hoe ze het doet. Ze vervolgt: “Ik denk wel dat ik een herkenbare sound heb, die altijd weer naar voren komt in alles wat ik doe. Of dat een eigen liedjes is of een cover, ik probeer er altijd iets eigens van te maken, dat vind ik leuk.”
Een opvallend project dat Marle Thomson onlangs deed was haar muzikale medewerking verlenen aan de presentatie van de modecollectie van ontwerpster Judith van Vliet. Een multidisiclinaire samenwerking. “Ik was bezig met “The Canopy”, mijn EP die in het voorjaar 2016 uitkwam en toen heb ik nagedacht over het publiek dat ik zou willen bereiken. Ik zelf houd van design en mode en het leek me leuk om de muziek te versterken met deze elementen. Zo heb ik een concept store tour gedaan en ben ik gaan werken met GW Agency, die me heeft geholpen met het zoeken naar specifieke samenwerking binnen de mode. We kwamen uit bij de Amsterdam Fashion Week, waar heel enthousiast gereageerd werd op mijn muziek en de ideeën. Ik werd gekoppeld aan twee ontwerpsters, Anbasja Blanken en Judith van Vliet. Voor beide heb ik tijdens de show live gezongen en voor Anbasja zelfs speciaal de muziek voor de show geschreven. Het was heel leuk om te merken hoe de combi muziek / mode een magische totaalbeleving creëerde en elkaar versterkten. In oktober vond de Dutch Sustainable Fashion Week plaats, waarbij ik met Judith van Vliet, die duurzame mode maakt, de show opende. Dit was, net zoals de Amsterdam Fashion Week, weer een hele bijzondere ervaring! Het is erg leuk om de samenwerking aan te gaan met een andere discipline, die dezelfde creativiteit in zich heeft, maar zich anders uit. Er is veel onderlinge herkenning van een bepaald proces dat je beide doorgaat tijdens het maken. Het proces van het idee dat in je hoofd zit, dat je uitwerkt en tot leven komt, het creëren van een wereld.”
Hiermee is het album van Thomson ‘The Canopy’ genoemd. Het debuut van de artieste. Thomson gaat hier verder op in. “Eén van mijn grootste doelen met dit album was het ontdekken en ontwikkelen van mijn eigen sound. Ik heb daarom het grootste gedeelte van de plaat thuis opgenomen. Zelf een groot deel van de partijen ingespeeld, om bijvoorbeeld te ontdekken wat voor soort baslijn of drums ik zelf zou spelen, in plaats van andere muzikanten hiervoor te vragen. Dit was een leuk en super interessant proces, waarbij de muziek eigenlijk laag voor laag ontstond. Ik heb me nergens door laten beperken en ben gewoon gaan schrijven. Dat was heel bevrijdend en er kwamen een aantal liedjes uit waar ik echt heel blij mee ben. In het laatste gedeelde van het proces ben ik gaan werken met Paul Willemsen die bekend is van zijn werk met onder andere Beans & Fatback, Ruben Hein en Kris Berry en ook Marcel Tegelaar aka Skiggy Rapz die werkte met Eefje de Visser, Krystl, The Cool Quest en Diggy Dex. Deze mannen hebben er samen met mij een hele toffe eindproductie van hebben gemaakt. Ik heb in de afgelopen maanden de plaat heel veel gepromoot, veelal solo opgetreden, soms met band in verschillende bezettingen en heb een groot publiek kunnen bereiken. Doordat ik zelf veel gitaar heb gespeeld, ben ik onafhankelijk geworden, waardoor ik inmiddels naar Londen of LA kan vliegen en mijn liedjes kan laten horen. Vóór “The Canopy” begeleide ik mezelf eigenlijk nooit, ik vroeg altijd andere muziekanten hiervoor. Maar ik wilde mezelf uitdagen en dit echt kunnen, zodat ik altijd in staat ben om de liedjes te spelen. Dat is ook een doel dat ik bereikt heb waar ik heel blij mee ben. Begin 2017 komt er een nieuwe track uit met video, die vorige week is geschoten. Hiervoor heb ik samengewerkt met Alexandra Frida, een leuke en getalenteerde mode-ontwerpster die ik op de Amsterdam Fashion heb ontmoet en waarmee ik een klik voelde, dus mode blijft zeker een rol spelen. De video wordt gemaakt door Stof en Ruis van Eveline Vroonland, een getalenteerde jonge foto- en videografe, ook bekend als Phos, de naam waaronder zij zelf muziek maakt. Deze nieuwe video zal internationaal gepromoot gaan worden, door een PR bureau uit Londen, dat fan is geworden van mijn muziek, dat is wel spannend. Daarnaast komt er in februari 2017, precies een jaar na de release van de eerste plaat, een live / akoestische versie van “The Canopy” uit met dank aan het Sena Muziekproductiefonds. Deze release zal plaatsvinden in het Pulitzer Hotel in Amsterdam en wordt een live-streaming concert, dat opgenomen wordt door een 360 graden camera, waardoor het concert gevolgd kan worden via blogs en social media. Daarbij zal ik gaan werken aan nieuwe muziek en nieuwe shows en kan ik nog niet al teveel verklappen”, laat ze haar lach nu vergezellen met een vette knipoog. Volop plannen dus voor de toekomst.
Nog even terug naar het verleden. Marle Thomson is geboren in Nijmegen, maar woont in Amsterdam. Steden met een rijke muziekcultuur. “Ik ben in Nijmegen geboren en heb er ongeveer tot mijn zevende gewoond, daarna verhuisden we naar Delden, in Twente, waar ik twaalf jaar heb gewoond. Na een jaar in Amersfoort ben ik naar Amsterdam verhuisd. Ik denk dat ik van iedere plek wel iets meeneem, herinneringen, een bepaald gevoel. In het liedje “Time Fold”, dat gaat over jeugdherinneringen, zie ik heel duidelijk tijdens het begin van het nummer het zonovergoten pleintje voor me, waar we in Nijmegen aan woonden. Amsterdam heeft een enorme invloed gehad op mijn loopbaan, omdat ik me hier voor het grootste gedeelte als muzikant heb ontwikkeld en ook heel veel mensen heb leren kennen. De stad biedt heel veel mogelijkheden, er gebeurt hier gewoon heel veel. Dat vind ik leuk en inspirerend, het bruisende. Ik houd echt van de stad. Tegelijkertijd kan het ook heerlijk zijn om soms de drukte even te ontvluchten en tot rust te komen ergens in de natuur. Maar de stad heeft toch mijn voorkeur, ook omdat ik op acht-hoog woon en uitzicht heb over de stad. Het is prachtig hoe de de lucht en de wolken door de dag heen veranderen en daarmee de sfeer en de kleuren van Amsterdam. Dat kan me inspireren voor een liedje”, besluit Marle Thomson die nu gaat kijken of ook Emmen haar in de armen sluit.