LEEUWARDEN – Lennard Fopma speelt onder de naam Leonard Ford lekkere delta blues en ragtime. Heerlijke muziek voor de zonnige omstandigheden van de Prinsentuin waar het Troubadour Treffen in Leeuwarden werd gehouden. Solo is Leonard Ford inmiddels een vaste naam in het Friese en ook daarbuiten verdiend hij aandacht met zijn sterke gitaarspel en prima interpretatie van mooie oude blues liedjes. Op het podium in Leeuwarden opende Leonard Ford zijn bijdrage aan deze succesvolle middag met ‘Oh Red’ bekend van onder andere Harlem Hamfats en Howlin’ Wolf. Een prima opening, waarin de zanger zichzelf lekker vlot en goed neerzette, maar ook onmiddellijk duidelijk werd waar hij voorstond. Even lekker een eeuw terug in de tijd naar de muziek van de delta van de Mississippi, die in dit geval werd verbeeld door het meer in de Prinsentuin. Dat onderstreepte hij met zijn outfit, net zo retro en cool als de muziek, hoewel uiteraard de muziek uit minder coole omstandigheden is geboren. Zelf kende Leonard Ford prima podiumlessen in bands als DIFF en rockabilly formatie Downbeat Maestros. Nu op eigen benen bewijst hij wederom zich prima staande te houden, Mooi en diepzinnig kwam hij over met ‘Window Ball’ en met ‘Cairo Blues’ had een fijne hoofdknik naar zijn voorganger Henry Spaulding die dit nummer 90 jaar geleden uitbracht. Hoogtepunt van zijn optreden was wel ‘I Know His Blood’. Hierin kwamen de kwaliteiten van Ford optimaal tot hun recht in een gospelachtig nummer. De zang van Leonard Ford is erg mooi, maar mag nog best wat stabieler worden. Op sommige momenten zit hij helemaal raak met zijn zang en op andere momenten zakt dat net even weg. Een ander aandachtspunt is het vertellen op het podium, een goed verhaal geeft een nummer meer cachet en zo nu en dan vertelde Leonard Ford iets, maar ook vaak was dat minimaal. Sterk was wel zijn gitaarspel en zijn keuze van liedjes. In vergelijking met bijvoorbeeld een jaar geleden is nagenoeg zijn hele setlist vervangen en heeft hij een prima oor voor wat bij hem past. Daarin heeft hij een mooie stap gemaakt, zoals wel uit het lekkere vlot swingende ‘Hesitation Blues’ en het mooie door onder andere Rory Gallagher aan de vergetelheid ontrukte ‘Bullfrog Blues’ voor hij schitterde in ‘Police Station blues’ van Peetie Wheatstraw om daarna met nog een lekkere en vlotte song zijn set af te sluiten. Mooi en goed met prima eigen interpretaties, maar nu het eigen materiaal.
Lekkere retro blues bij Leonard Ford
