ENGELBERT – Wat Mantgummer Mintje nooit lukte, daar slaagt Hiske Oosterwijk wel in. Mantgummer Mintje was een succesvolle draver gefokt in Mantgum, die echter op de drafbaan in Groningen nooit een deuk in een pakje boter heeft gelopen en zelfs nooit de finish heeft gehaald. Het wiegje van Hiske Oosterwijk stond ook in Mantgum, maar die heeft met haar stem al menige botervloot aan diggelen geslagen en behoort tot de top van zangeressen in Groningen en ver daar buiten. De Engelstede in Engelbert is in rap tempo zich weer aan het opwerpen als één van de meest actieve muziekpodia in of om de stad. Het publiek zat dan ook al vroegtijdig te wachten in de fraaie muziektuin voor het optreden van Oosterwijk, samen met bassist Benson Enowben Itoe en gitarist Rudmer van der Meer. Op het programma een mix van bekende jazznummers en fraaie jazzy popsongs. Vooraf werd de soundcheck gebruikt om op diverse liedjes nog een puntje op de i te zetten. De ontvangst die Oosterwijk met haar begeleiders het publiek gaf was letterlijk en figuurlijk warm. “Lekker spelen, lekker plakken”, thematiseerde de zangeres de vroege zomeravond waarbij ze in de traditie van Mantgummer Mintje achter de startauto vandaan schoot met ‘Caramel’, een zwoel nummer met de geur van kaneel. Die sfeer hield de Friezin om utens vast in ‘Autumn Leaves’, de door Joseph Kosma gecomponeerde Jazz Standard, die ze echter in de loop van het nummer steeds meer urgentie wist mee te geven. Met nog een jazz standard ‘Beautiful Love’ trok Oosterwijk het tempo van het concert op en dat resulteerde in een heel clevere setopbouw via het erg mooie, iets minder toegankelijke, maar intrigerende ‘Wise One’ met een eigen tekst in het mooie en stevig gebrachte ‘Paris Nights/New York Mornings’ en het pittige ‘Closer’, beide van de hand van Corinne Bailey Rea. Uitstekende keuzes, want het zijn beide nummers van Rea waarin de stem van Oosterwijk echt kan excelleren. Hiske Oosterwijk is natuurlijk al jaren een gekende zangeres met een heerlijk stemgeluid en een neus voor de interpretatie van liedjes. Op zijn mooist is echter haar zang als het net wat pit heeft, wat vuur en soms even met een rauwer randje net een emotie wat meer weet aan te zetten. De nummers van Corinne Bailey Rea leenden zich daar uitstekend voor, maar ook het werk van Lianne La Havas. La Havas gaf zelf in 2015 nog een zeer gedenkwaardig concert in De Oosterpoort in Groningen en zong toen onder andere ‘Au Cinema’ en dat nummer stond met ‘Age’ ook op het programma in Engelbert bij Oosterwijk die van ‘Au Cinema’ het hoogtepunt voor de pauze maakte. Na de onderbreking dook Oosterwijk, die dankzij haar schoonzus strak gekapt de Corona tijd was doorgekomen met haar kenmerkende nauwkeurigheid vereisende opgeschoren zijkant, in het werk van Amy Winehouse. Van deze iconische zangeres interpreteerde ze ‘You Know I’m No Good’ en ‘Rehab’ op mooie wijze, maar voegde aan beide liedjes eigenlijk net wat te weinig toe om ze heel opmerkelijk te maken. Dat lukte haar wel in bijvoorbeeld ‘Love for Sale’, dat een fijne dramatiek mee kreeg. In Van der Meer en Itoe had ze twee uitstekende begeleiders meegenomen die op speelse wijze ook op de solomomenten hun stempel drukten. Rudmer van der Meer pakte de geest van de liedjes en voegde in de lijn van deze nummers met zijn gitaar wat toe. Itoe soleerde op zijn bas erg intrigerend en durfde ook het nummer los te laten in zijn solo’s. Vaak werkte dat geweldig, maar in een enkele song had dat iets puntiger gemogen. Van der Meer had nog een belangrijke bijdrage. Op een gegeven moment kondigde Oosterwijk een liedje aan dat ze zo graag zong. Waarom vroeg Van der Meer terecht. Daarop kwam de zangeres eigenlijk met een prima uitleg, waar ze bij veel nummers dat toch te weinig deed. Wat is haar connectie met La Havas of Rea bijvoorbeeld. Hoe raken die nummers haar. Met enige regelmaat mag ook in de aankondiging wat meer informatie gegeven worden dan alleen de titel. Een andere verbetering na de pauze was dat ze de kruk waarop ze zat aan de kant zette en zichzelf zo meer bewegingsvrijheid gaf tijdens het zingen. Het concert eindigde met een dosis La Havas. Het heerlijke ‘Forget’, weer net wat rauwer en uptempo kreeg de vijf sterren van de tweede set en vanwege de tijd was ‘Age’ nogmaals aan de beurt als toegift. Hiske Oosterwijk hoeft zich niet meer te bewijzen als zangeres. Daar kun je ongezien op intekenen. Programmeur Bert nodigde het trio in zijn dankwoord dan ook uit om snel nogmaals te verschijnen op deze locatie in Engelbert.
Lekker spelen, lekker plakken met Hiske Oosterwijk
