Loading...
EurosonicInterviews 2020

Leah Uijterlinde van Madhara: “Wij zijn een jonge groep op ontdekkingstocht”

ROTTERDAM – In Roodehaan in de voormalige tuin van Teus en Karin stond zo’n anderhalf jaar geleden The Magic Mumble Jumble. Onderdeel van dat gezelschap was Leah Uijterlinde op klarinet en zang. In het kader van dat optreden viel de term Madhara, de andere band waar deze Rotterdamse ook in actief was. Als de term Madhara wederom valt, maar nu in het kader van Altersonic in Amusino in het randprogramma van Eurosonic in Groningen is er alle reden om de oren te spitsen en Leah Uijterlinde om wat meer toelichting te vragen over deze formatie die op zowel 17 als 18 januari een showcase zal geven. Met enthousiasme stemt de klarinet spelende zangeres toe. Madhara is een intrigerende internationale formatie die met een combinatie van Electronic, Pop, World Music en Jazz aan de weg aan het timmeren is. Niet de doorsnee muziek, maar wel van hele hoge kwaliteit en een aanrader voor hen die in het programma aan het strepen zijn.

“Mijn ouders zeggen dat ik als 5 jarige al zei dat ik “knarilet” wilde spelen”, lacht Leah Uijterlinde bij het begin van het gesprek. “Ik denk nog steeds dat zij me dit hebben aangepraat. Welke 5 jarige zegt dat nou… Zo ben ik op mijn 7de begonnen met de klarinet in een jeugdorkest. Ik mocht op deze manier al heel jong ervaren hoe gaaf het is om samen met anderen te spelen. Soms nam mijn vader me mee naar zijn klezmer band, waar ik tot mijn grote plezier mocht meespelen. Ik werd niet verwend met spullen, maar met hobby’s en muzieklessen. Ik heb er nooit bewust voor gekozen om artiest te worden. Muziek was altijd een vanzelfsprekend deel van mijn leven en het was eigenlijk vanzelfsprekend om hier mee verder te gaan. De band Madhara is samengesteld uit muzikale vrienden van het conservatorium in Den Haag en Rotterdam.” Daarmee is ook de vraag beantwoord hoe Leah Uijterlinde, haar mede bandleden heeft ontmoet. Madhara bestaat verder uit Paul Klarenbeek op bas, violiste Luna Hallenga en die vormt samen met celliste Angelina Engels de strijksectie en beide zingen ook, Anton de Bruin die de piano en synth onder zijn hoede heeft, drummer Javi Herrero en Jakob Hofmann op percussie. Noem je echter de band, dan moet je ook Savas Tubbing de sound engineer en multimedia producer, danseres Andrea Renon en Sophie Steengracht voor de visuals noemen, want Madhara is naast muziek ook beeld.

Eerst maar de muziek. We brengen die intrigerende mix van electronic, pop, world music en jazz ter sprake. Uijterlinde legt uit hoe de band zijn sound heeft gevonden. “Onze sound heeft veel te maken met de muzikanten die in de band hebben gespeeld en spelen. Iedereen voegt zijn eigen kleur toe. Waar we met onze vorige toetsenist bijvoorbeeld meer experimenteler speelde, is onze huidige toetsenist zeer getalenteerd in produceren en sounds. Waar de vorige drummer een rock en pop sound had, spelen we nu met een meer jazz georiënteerde drummer. Zo komt er steeds weer een nieuwe laag bij de muziek. Met een zevenkoppige band blijf je op ontdekkingsreis. Madhara heeft een strijk sectie, driestemmige zang, klarinet, toetsen, bas, percussie en drums tot beschikking! Meer dan genoeg kleuren om uit te kiezen! Geen eindeloze solo’s, geen crazy changes, maar ook zeker geen 4 akkoorden beatje eronder. We streven ernaar om een gevarieerde set neer te zetten. Sommige van de liedjes gaan al heel lang mee. Ze transformeren gaandeweg. Wij hebben de liedjes nu opgenomen en daarmee hebben ze hun voorlopig laatste gedaante bereikt. Nu is het tijd om aan nieuw materiaal te gaan werken. Soms schrijf ik achter de piano, soms begin ik met een klarinet loopje in ableton, soms is er eerst de tekst en volgt de muziek vanzelf. Sommige van mijn teksten zijn geschreven naar aanleiding van onrecht in de wereld, zoals “Silenced” en “Freedom of choice”.
Andere gaan weer over al het moois dat ons gegund is, en hoe we hierdoor verwonderd en geïnspireerd kunnen zijn. Ik haal inspiratie voor dergelijke liedjes uit liefdes en reizen. Naast muzikale variatie, zijn de boodschappen en intenties van de liedjes dus ook zeer gevarieerd.”

Dan naar de crew. Niet iedere band beschikt over een danser of andere toevoegingen. “Onze danseres Andrea geeft een extra dimensie aan de muziek. Indien de locatie dit toestaan, verbreekt zij de vierde wand, zodat het publiek en de band dichter bij elkaar komen. Wanneer Andrea met ons meedoet, geeft dit mij inspiratie tijdens het optreden. Ik kan de muziek beter voelen wanneer zij deze belichaamt, en ik heb het gevoel dat dit voor het publiek ook geld. Dans heeft iets magisch. Sophie Steengracht is een kunstenares die zich laat inspireren door de natuur. Ze maakt prachtige stalen werken en schilderijen. Onze visuals bestaan uit beelden van haar kunst. De beelden, dans, en muziek samen zorgen ervoor dat onze set boeiend blijft van begin tot einde. Wie wil dansen kan dansen, wie wil dromen kan dromen. Voor iedereen wat wils. Wanneer we in een setting spelen waar geen visuals en dans mogelijk zijn zijn we er meer op gericht om het publiek te laten bewegen.”

Madhara kondigt voor dit jaar een debuutalbum aan. We vragen Leah Uijterlinde naar deze eersteling. “Wij gaan in april releasen”, vertelt ze vol enthousiasme. “Dit wordt onze eerste release, nadat we enkele singles hebben uitgebracht. Ik ben heel trots op het eindresultaat! Elk nummer vertelt een ander verhaal, en heeft een andere sfeer! De release show zal in samenwerking met de danseres zijn. Zo krijgen de nummers echt een gezicht. We hebben lang aan deze nummers gewerkt, en nu is het echt tijd om ze met de wereld te delen. Met dit werk willen we laten horen wie we zijn en wat we kunnen. Wij zijn een jonge groep op ontdekkingstocht naar een nieuwe sound.
We proberen dit niet te bereiken door te schoppen tegen wat er al bestaat, maar door elementen uit bestaande stijlen te pakken en deze te combineren.”

We eindigen in Amusino op Altersonic. Twee keer zet de band zich in de etalage op 17 en 18 januari. Madhara heeft toch een duidelijke visie waarom ze op Altersonic staan en wie ze naast het reguliere muziekpubliek willen bereiken. “Omdat wij qua profileren niet echt in een hokje te plaatsen zijn, vallen we soms naast de boot. Ik hoop ten zeerste dat er enkele festival programmeurs aanwezig zijn, die zien dat onze gevarieerde sound juist een verfrissend element kan zijn op hun evenement! Aangezien we 40 minuten mogen spelen, hebben we een selectie gemaakt van onze energiekere songs. De hele band is van de partij! Verwacht een smeltkroes van Turkse en Latin percussie, prachtige samenzang en toffe sounds!”