Loading...
Interviews 2017

Laatbloeier Fabian Brusk-Jahn brengt de blues naar Pleuropsonic

Foto: Johan Palmborg

GOTHENBURG – Het leukste aspect van Eurosonic / Noorderslag in Groningen zo half januari is dat er tal van organisaties ook hun eigen feestje bouwen. Ook hier verrassende en leuke artiesten. Eén van deze organisaties aan de rand van het grote festival is Pleuropsonic, dat al jaren een alternatief programma heeft. Dit jaar is de Zweed Fabian Brusk-Jahn één van de grote namen die de organisatie heeft binnen gesleept. Met zijn dark-blues is deze Scandinaviër een boeiende toevoeging aan al het moois dat dit muzikale weekend te bieden heeft. Op 17 januari gaat Pleuropsonic van start in De Zolder en staat deze Zweedse blueszanger direct op het programma. Op diverse plaatsen in de stad organiseert Pleuropsonic ook concerten op 18 en 19 januari.

Als hij met de kerstdagen een paar dagen thuis is in Góteborg, is er gelegenheid om af te spreken. “Ik was onderweg”, verontschuldigt Fabian Brusk-Jahn zich. Hij blijkt een laatbloeier. Als zanger van de band Death by Armborst vergaarde hij zijn eigen plek in het Zweedse muzikale landschap en nu bouwt hij ook solo aan de weg. “Ik ben pas begonnen met het spelen en schrijven van muziek toen ik een prille twintiger was”, vertelt Brusk-Jahn. “Iemand liet een gitaar liggen na een nieuwjaarsfeest en die heb ik eens in handen genomen en ben begonnen met spelen. Al snel had ik door dat het spelen van andermans muziek mij niet lag, dus ben ik begonnen met het het schrijven van mijn eigen liedjes. In 2010 begon een vriend van me een band waarmee we een aantal jaren hebben opgetreden, maar uiteindelijk was iedereen druk met eigen dingen. School, werk, familie en dat soort dingen en dus had ik veel meer tijd om aan mijn eigen muziek te werken. Ik ben daarbij altijd aangetrokken door donkere muziek. Het hoeft dan niet specifiek om blues of punk te gaan, maar juist de melancholie spreekt me heel erg aan.”

Dark-Blues is het genre wat op de muziek van Fabian Brusk-Jahn wordt geplakt. Zweden en de blues is geen vanzelfsprekende combinatie. “We hebben maar wenig erg goede bluesmuzikanten in Zweden. Daniel Norgren en Bror Gunnar Jansson zijn er twee die er uit springen. In het algemeen is het niet een erg populaire muziekstroming. De mensen luisteren meer naar pop en rock hier in Zweden.” Er is dus nog flink wat zendingswerk te verrichten voor Brusk-Jahn en zijn Zweedse bluescollega’s. Flink het podium op dus. “Als ik heel eerlijk ben”, lacht de Zweed, “ben ik geen groot fan van optredens. Ik hou er van muziek te schrijven en het te spelen met vrienden, maar ik word nogal nerveus als er mensen naar me kijken. Het wordt gelukkig wel beter als ik vaker op het podium sta.”

Het schrijven van liedjes dat is de passie van Brusk-Jahn. Hij schuwt niet de persoonlijke onderwerpen in zijn werk en zoekt daarbij inspiratie bij erkende melancholisten als Tom Waits en Nick Drake. Als onderwerpen kiest de Zweed alles tussen geboorte en dood. “Ik zit vaak op de bank met mijn gitaar”, omschrijft Brusk-Jahn het proces, “en speel gewoon en dan struikel ik over iets dat me aantrekt. Als ik dan zo’n acht tot tien riffs heb, ga ik nadenken over de tekst. Het verschilt heel erg waarover ik schrijf. Soms is het erg persoonlijk en soms zijn het zaken die ik in het leven tegenkom waar ik iets over wil zeggen.” Het is te beluisteren wat deze blueszanger te vertellen heeft op zijn recent uigekomen EP ‘Faceless Creatures’. “Ik ben erg blij hoe ‘Faceless Creatures’ is geworden. Ik moet bekennen dat ik eigenlijk geen idee had toen ik hieraan werkte welke richting we op zouden moeten, maar het resultaat is desondanks uitstekend. Gedurende het proces ben ik steeds meer van de pop mij gaan bewegen in de richting van de folk en blues. Ik ben nu druk bezig met nieuw materiaal te schrijven en ik ontdekt met elk woord wat ik schrijf een nieuwe diepte vol met duisternis. Ik kan je nu nog niet vertellen of het een compleet album gaat worden of weer een EP, maar dat ik volgend jaar weer wat ga uitbrengen, dat staat vast.”

Aan het einde van het gesprek, de handen zijn al geschud vertelt de Zweed hoe blij hij is dat in Göteburg woont. “Göteborg heeft heel veel geweldige muzikanten en erg goede bands. Dat is geweldig, want er is altijd iets nieuws om te ontdekken. De stad is niet zozeer een inspiratiebron voor me. Dat vind ik toch elders. Zoals ik net al vertelde hou ik er van om de melancholie tot uitdrukkiung te brengen en ik jaag altijd op dat gevoel in mezelf” Het wordt een melancholische editie van Pleuropsonic op 17 januari in Café De Zolder in Groningen.