Loading...
Recensies 2016

KIN bouwt muren met ramen

GRONINGEN – De Groningse formatie KIN stond in het kader van Grunnsonic in Peter Pan en speelde een meer dan energieke zet. Een set afgesloten met een geheel naar de hand van de band gezette versie van het David Bowie nummer ‘Let’s Dance’. Een voorbeeld van goed coveren die deze dag onderdeel uitmaakte van een competitie en als beste Bowie cover werd bekroond. KIN is de Groningse formatie rondom Kim Foster. De Britse zangeres toonde zich een onvermoeibaar aanjager van de rest van de band. Met veel geldingsdrang zette de formatie met ‘Concrete’ in. Een titel die wel past bij het de band. Met veel inzet metselt KIN een muur van geluid, maar vergeet niet om daar ranmen in te plaatsen. Elk nummer kent zijn rust momenten, waarin alles even flink terug geschroeft wordt en er plaats is voor een adempauze om daarna weer volgas verder te gaan. Het zijn ritmische dansbare liedjes, met alle ruimte voor een drummer op hol en gierende gitaren en dan ineens weer dat moment waarop alles heel klein wordt en open. ‘Pass Car’ is een nummer waarin naar KIN begrippen net even een rustiger tempo wordt aangehouden. Mooi is ook het met welhaast een Afrikaans ritme beginnende ‘Humming’. In ‘Knee Jerk’ is het vooral de zang van Foster die de aandacht trekt. Haast smekende zingt ze haar smart en nu is het rustige intermezzo heel fijn om echt te kunnen genieten van de goede zangeres die Foster is. Een goede vertelster is de frontvrouw ook blijkt voo het Bowie nummer, dat als enige echt wordt aangekondigd, mar de focus staat verder op spelen, spelen, spelen en dat is ook niet zo verwonderlijk in het kleine half uurtje dat de band heeft toegewezen gekregen. ‘Old Friend’ is ook een relatief wat rustiger nummer, voor het met ‘Horses’ weer lekker losgaat. Als afsluiting dus Bowie. Het is even zoeken naar ‘Let’s Dance’, maar het is de Bowie klassieker echt. Mooi gedaan.