LEEUWARDEN – Speel je een regulier concert in een zaal of poppodium dan bewaar je als artiest of band je mooiste nummers vaak voor het laatst, sommigen durven zelfs die als toegift pas aan het publiek te schenken. Op een festival met veel verschillende keuzen is het anders. Veel publiek komt pas binnen na het eerste nummer en als het einde in zicht komt wordt alvast de pas er in gezet naar die volgende act en heb je als je die reguliere set opbouw kiest het risico dat je je beste songs voor een leegstromende zaal speelt. Een kwestie van ervaring opdoen en handig naar je setlist kijken. Het Britse Junodream wist precies hoe met dit bijltje te hakken en legde het zwaartepunt van het optreden tussen agendapunten 3, 4, 5 en 6 van de setlist, maar bewaarden ook nog een mooi toetje voor de punten 9 en 10, om daarna weliswaar fel en prima te eindigen, maar de zaden waren toen al in vruchtbare bodem geplant tijdens Explore the North in Leeuwarden, waar de band geprogrammeerd stond in Neushoorn. Junodream bestaat uit zanger Ed Vyvyan, Dougal Gray en Tom Rea op gitaar, Will Ryder als bassist en Jake Gidley op drums en is een dream rock of space rock band die met veel verwachtingen vooraf werd ontvangen op Explore the North. Het was te merken in de zaal die zich snel vulde, dat er veel kruisjes waren gezet bij de Britten in de tijds aanduiding van het festival. De band, een hechte vriendengroep met een voorliefde voor bands als Air, Pink Floyd en anderen van dergelijk rockformaties, ging officieel van start in 2018, maar ver van te voren werd al samen muziek gemaakt. Inmiddels zijn er onder andere de EP ‘Isn’t it Lovely ( to be Alone)’ en het album ‘Travel Guide’ uitgebracht, waarbij die laatste midden in de pandemie verscheen en het optreden in Leeuwarden in de nasleep van het uitbrengen van dat album viel. Het optreden begon vanaf een bandje en met de naam, waarna de band het podium op kwam en ‘Eden Burns’ inzette. Lekker energiek bracht dat de zaak aan de rol, waarna het publiek in in rustiger vaarwater werd geloodste met ‘Fever Dream’ en in dit nummer waarin het bas werk van Will Ryder er uit sprong, een mooie progressie was naar een steviger slot. De toon was gezet en nu begon Junodream met prachtige nummers te smijten. Een heerlijke relaxte vibe in ‘The Beach’ dat wat rustiger was en het kalme ‘Sit in the Park’ met prachtige gitaar accenten, waarna via een mooi intro het prima ‘Galactica’ volgde en het belangrijkste deel van het optreden robuust werd afgesloten met magnifieke ‘KSD’, waarin de zang van Ed Vyvyan mooi tot zijn recht kwam. Een uitstekende en lekkere show die gelukkig nog lang niet over was. Prima was ook ‘Aadventure’. Vaak heeft de band ook wat te vertellen in hun liedjes. In dit nummer over complotdenkers kwam de sfeer van wantrouwen prima over en werd je meegenomen in die verdrietige wereld. Fijne introducties vertelden inhoudelijk wat over de nummers, maar nu en dan werd ook een zijpad ingeslagen met een anekdote of een andere mededeling. Heel fijn, maar ook een punt waar nog iets meer aandacht aan kan worden besteed. Het sferische ‘Travel Guide’ werd rustig opgebouwd en kreeg steeds meer kracht, waarna het met ‘To The Moon’ en het kloeke ‘Nobody Wants You’ nog even het weer fantastisch mooi werd. ‘The Oranges’, een nummer over een droom werd met een blije vibe was op papier het laatste nummer en er werd mooi toegewerkt naar de climax. De klok gaf aan dat het wat sneller was gegaan als vooraf ingeschat en dat er meer dan genoeg ruimte was voor nog een liedje. Snel band overleg leverde als toetje ‘Fire Doors’ op, en dat smaakte prima, want hierin werd tragiek verweven met felheid en die gedrevenheid maakte het erg mooi. Junodream kwam met verwachtingen naar Explore the North in Neushoorn en stelde zeker niet teleur.
Junodream vervult verwachtingen
