GRONINGEN – Als je in de buurt van Memphis Tennessee in de Verenigde Staten opgroeit, dan denk je aan iemand als Elvis Pressley als muzikale invloed, maar nadat Julien Baker haar eerste muzikale stapjes zette in de kerkgemeenschap van haar ouders was het de later dit jaar nog in Groningen te verwachten band Green Day, wat haar op haar levenspad bracht met haar prachtige alternative rock en soms wat indie folk. In Vera staat rondom de zaal ieder jaar een jaartal met daarachter een band. Het zijn de poll winnaars van dat jaar waarbij het publiek stemt op wat ze het mooiste optreden vinden. Zal achter 2022 de naam Julien Baker prijken? Het jaar is nog maar, muzikaal althans, pas begonnen en er komen nog heel veel bands het podium in Groningen bestormen, maar niemand mag verrast zijn als het concert van Baker hoge ogen gooit. Of de dame in kwestie daar zelf ook zo overdenkt was moeilijk af te leiden. De ene keer keek ze nee schuddend en geïrriteerd, maar tien tellen laten was daar weer een stralende en verbaasde lach als ze werd overladen met een dankbaar applaus. Geen emotie blijft verborgen op haar gezicht. Het is een stoere rockdame met tegendraadse podium presence, maar tegelijkertijd is ze ook verlegen en zoekende naar haar plaats, vooral tussen de nummers, want in haar songs voelt ze zich thuis. Jarenlang heeft Baker alleen opgetreden, maar nu is ze op pad met een band. Ze nam mee Matthew Gene Gilliam op drums, die ook actief is in bands als Good Bueno en samen met Baker een Forrister verleden heeft. Mariah Schneider op gitaar, die op haar beurt ook frontvrouw is van de band Slider, bassist Calvin Lauber die als de tour over is vrolijk door Baker wordt meegenomen naar het project met Sharon van Etten en Angel Olsen waar ze deze zomer mee in de Verenigde Staten op pad is en weggestopt achter op het podium in Vera Noah Forbes op keys. Een mooi gemixt publiek wacht op Baker die met ‘Sprained Ankle’ haar eerste album, ook tot eigen verbazing tot een succes zag uitgroeien, en na ‘Turn Out The Lights’ in 2017 vorig jaar het uitstekende ‘Little Oblivions’ uitbracht. Het eerste nummer op dat album is ‘Hardline’ en hiermee ging ze ook in Groningen van start. Een nummer dat rustig en gevoelig begint, maar zich steeds robuuster ontwikkeld. Prima daar over hen kwam ‘Bloodshot’ en erg mooi was het bedaardere, maar oh zo intense ‘Shadowboxing’. Haar muziek kwam steeds beter en beter tot zijn recht. Dat hoge niveau handhaafde ze in ‘Favor’ en het met donkere tonen, rustige ‘Relative Fiction’ waarin Baker vocale ondersteuning kreeg van Mariah Schneider, die zelf ook over een prima stem beschikt en door de frontvrouw werd geïntroduceerd als “Space Ship Captain”, vanwege een enorm aantal pedalen, knopjes en lichtjes, waarmee inderdaad Jean Luc Picard gemakkelijk naar Andoria had kunnen vliegen. Schneider liet even later ook in ‘Highlight Reel’ en andere nummers horen vocaal uitstekend uit de voeten te kunnen. Het was onderdeel van het uitstekende middendeel van het concert met ook ‘Ringside’ en ‘Turn Out The Lights’. In het centrum van de show verdween de band van het podium. Eerst bleef de zangeres met Schneider en Forbes over voor een mooie versie van ‘Sprained Ankle’, wat ze solo inzette, waarna haar twee kompanen haar halverwege bijvielen. Daarna verdwenen ook zij en met gebruik van de loop werd ‘Televangelist’ met een fantastische gevoeligheid en intensiteit wat het direct verhief tot hoogtepunt en achter de piano volgde ‘Song in E’. Voor ‘Faith Healer’ bleef ze nog even achter dan instrument, maar verscheen de band weer en volgden daarna nog louter geweldige nummers met het van urgentie overstromende ‘Tokyo’. Even op adem kunnen komen song ‘Repeat’ en een fantastisch einde met het kwetsbare maar zo integere ‘Sour Breath’ en het door de ziel snijdende ‘Appointments’. Het was prachtig. Tijdens haar afscheid en aankondiging van het laatste nummer had Baker al verklapt dat ze bij voldoende applaus terug zouden komen. Even later verscheen ze solo voor ‘Everybody Does?’ en daarna met band voor ‘Ziptie’ als toegift waarmee de ziel nogmaals werd gefileerd. Wat ongefilterd, rauw, maar oprecht en prachtige muziek. Julien Baker bewees zich in Vera, maar dat wisten de bezoekers vooraf al en met een prima band werd het fenomenaal.
Julien Baker is rauw, oprecht en prachtig
