Alleen al voor de mooie hoes met fraaie paarstinten zou je het nieuwe album van Jono Manson kopen. Met ‘Silver Moon’ heeft de ervaren Americana artiest, die ook op tal van andere albums zijn naam terug vindt, weer een mooi nieuw album aan zijn uitdijende oeuvre. Het is alweer het tiende album, maar aangezien Manson al op een podium stond in de sixties valt het nogal mee. Veel van zijn tijd is opgegaan aan het assisteren van anderen als producer en muzikant. De laatste jaren zijn er echter een aantal fantastische platen verschenen van Jono Manson als ´The Slight Variations´ en ´Angels on the Other Side´. Het is fijne Americana wat hij maakt met volop ruimte voor blues, folk, funk en rock als invloeden. Het is geen vernieuwde of experimentele muziek, maar heerlijke degelijke nummers vol prima songwriting en prima gebracht met de medewerking van een aantal fantastische artiesten. Pretentieloos? Nee, want in zijn teksten durft Manson ook wel degelijk flink stelling te nemen. Een aantal vaste muzikanten als Jason Crosby op orgel en piano, op bas Ronnie Johnsone, Paul Pearcy op percussie en Jon Graboff op gitaar en mandoline staan Jono Manson bij op dit album. Bij het schrijven van de nummers zijn het veel co-writes met Caline Welles en George Bacon. Het openingsnummer ‘Home Again To You’ is echter compleet van eigen hand. Een lekkere vlotte en mooie song. Iets rustiger gaat het verder in ‘Only A Dream’. Fijne degelijke nummers om Jono Manson te introduceren met zijn karakteristieke wat hese, maar erg aansprekende zang. Echt mooi wordt het in ‘Silver Moon’. Een fantastisch nummer, rustig met een lekkere diepgang en fraai accenten op gitaar. Die hoge kwaliteit weet Jono Manson met vaste begeleiders en gasten te handhaven op het album. Fraai is zo ook ‘Loving Me into Loving Again’, een mooi duet met Joan Osborne en een mooie blazerssectie met Craig Dreyer, Barry Danelion en Dan Levine. Zo weet Manson steeds te blijven boeien in bijvoorbeeld het retro aandoende ‘I Have A Heart’, met een folky jaren zeventig gevoel of het gevoelige country nummer ‘I Believe’ met achtergrondzang van Myrrhine Rosemary of het grappige ‘I’m a Pig’ of het dubbele bodemliedje ´Every Once in a While´. ´Shooter´ is dan krachtig, ook een beetje retro. Het meest in het oor springende liedje is ´The Christian Thing´ met Eliza Gilkyson en Terry Allen als vocale ondersteuning. In dit nummer geeft Manson zijn kijk op de beleving van het geloof. Een rustig pleidooi voor vrede en verdraagzaamheid. Al met al een zeer prettig album van een vakman die ook nog eens de beste mensen om zich heen heeft verzameld voor weer zo’n goed en vooral prettig album vol met mooie nummers dat afsluit met het mooie ‘The Wrong Angel’.
Jono Manson – Silver Moon
