LEEUWARDEN – Uiteraard zijn het mooie meezingers voor het publiek in Paddy O’Ryan in Leeuwarden, maar eigenlijk gaan nummers als Nikita van Elton John en een Johnny Cash medley ten koste van de vele mooie nummers die Jill Jackson zelf in de loop van haar muzikale leven heeft bedacht. In een mooie mix van andermans en eigen werk, want Jackson heeft wel een prima oor voor nummers die bij haar passen, had de Schotse het duidelijk naar haar zin in de intieme omgeving van de Ljouwertse Ierse pub, een onderdeel van haar eerste Nederlandse toernee die zich uitsluitend in Friesland voltrekt. Een wonder, want Jackson is een gelouterde artieste die zalen met duizenden mensen vulde op verschillende punten in haar loopbaan, maar ook keuzen durft te maken om dicht bij haar zelf te blijven. Op dit moment is dat om in haar eentje lekker te spelen, te reizen en de nummers te brengen waar zij zich mee verbonden voelt. Eerste hoogtepunt was ‘Robin Hood’ een erg sterk nummer dat stamt uit haar succesvolle tijd met The Chaplins. Een periode die meer prachtige nummers heeft voortgebracht en ‘Nikita’ van Elton John had best mogen worden ingeruild door nog zo’n fraai Chaplins nummer. Dat telt niet voor ‘Harvest Moon’ van Neil Young die een schitterende uitvoering kreeg en werd gevolg door fraaie uitvoeringen van het werk van Buddy Holly, Crowded House en Sam Cooke. Jill Jackson is perfectioniste, excuseerde zich voor een gitaar die even uit de toon viel en vroeg een filmpje te wissen, omdat ze niet goed uit een paar noten kwam. Ieder optreden streeft ze naar een optimale ervaring voor het publiek. Jackson heeft een prachtige stem en is een innemende zangeres. Op het podium iemand die het publiek betrekt bij haar liedjes. Halverwege een liedje even stopt om een dansende dame te complimenteren. In de zaal een Schotse tongval oppikt, terwijl ze zingt en met mooie verhalen af en toe komt. Haar per ongeluk zwartrijden op de trein naar Harlingen en andere Friese belevenissen. Maar ook een mooie correctie voor het publiek, door ze te prijzen voor het luisteren als een tafel even te luidruchtig wordt. Af en toe mag ze ook iets meer vertellen over haar liedjes. Ook na de pauze mooie covers afgewisseld met eigen werk. Haar Cash medley bevat vooral zijn meer dan bekende nummers wat bereikt dat het publiek massaal aan het meezingen gaat. Een uitstekende versie van ‘I Need You Know’ van Lady Antebellum, een nummer wat welhaast elke singersongwriter covert en daarmee dreigt een nieuwe Cash te worden en het fraaie ‘Merry Go Round’ van Kacey Musgraves. De hoogtepunten van het concert zijn echter ‘Here Comes Trouble’ en het nieuwe ‘What Is’. Liedjes die tegen elke cover opkunnen. Het is tijd dat Jill Jackson nu ook alleen dat succes haalt dat haar in bandformatie al wel lukte. Een prachtige artieste die mag vertrouwen op haar eigen werk.
Jill Jackson heeft Elton John en Johnny Cash niet nodig
