STEENDAM – In een wereld die weinig garanties biedt, zijn er voor de muziekliefhebber gelukkig twee zekerheden. De eerste is dat er elke vrijdagavond een act op niveau in het genre roots/folk/americana staat bij PodiumCafe Peter en Leni in Steendam en de tweede dat je met Rosa Sky gegarandeerd een leuke avond hebt. Deze avond kwamen beide samen. De Zwolse formatie rondom zangeres Nicole Schouten speelde twee voortreffelijke sets. Vier gelouterde muzikanten en een voortreffelijke zangeres met uitsluitend zeer aansprekend eigen werk. Schouten toonde zich al een onbezoldigd medewerkster van de VVV Zwolle met haar verhalen over het landschap rondom Zwolle, maar met een band als Rosa Sky in huis heeft de Overijsselse hoofdstad ook cultureel veel te bieden. Even was het zoeken. Ingezet met ‘Old Rain’ zat Schouten op een stoel met leuningen. Dat werd geen stoel en vervolgens een stoel zonder leuningen. Het vraagt om een nieuwe bandregel bij Rosa Sky. De hele band mag zitten, behalve Schouten. Het is een absolute no-go area voor de zangeres, die op de stoel zat te schuifelen en zich zo teveel fixeerde, waar haar kracht toch mede in emotie en beweging zit. Gelukkig hinderde het de zang nauwelijks, toch ook vaak een euvel bij zittende zangers. Nicole Schouten heeft het vermogen om met veel intensiteit te zingen. Een prachtige heldere stem waarin diepte en emotie een gelukkig huwelijk hebben. Dat gelukkige huwelijk was er niet altijd in de samenzang. Vooral in de harmonieën met drumster en backing vocalist Marleen Santen kwamen beide stemmen wel eens in de verdrukking, vooral op de gevoelige momenten. Mogelijk een momentopname, want bij eerdere concerten was hier geen sprake van. Met Santen, Ben Jasink op gitaar, Henk Mellema op bas en René Holthuis op gitaar heeft Rosa Sky een geweldige ‘bak’ aan ervaring op het podium, die de aandrang weerstond van het publiek om nog eens een punknummertje te spelen uit de goede oude dagen. Wel speelde Rosa Sky een 25 eigen nummers. Voor de pauze geweldige nummers als ‘Dream Dancer’ over de jeugd van Schouten. Het swingende ‘The Pearl’, een aantal zeer intense momenten bij ‘No Words’ en ‘Carried Away’ en het publiek werd vrolijk naar de bar gestuurd met prachtige ‘No Apparant Reason’, wat een fabuleus nummer is. Na de pauze en gelukkig veelal zonder stoel opende de band met ‘The Dog’ en ook nu een mooie mix tussen het vrolijke en gevoelige met mooie nummers als ‘Connected’, ‘White Electric Wizard’ en gevoelige liedjes als ‘Sorrow’, ‘Home’ en ‘The Fisherman’. Een logische setopbouw, waarbij misschien nog iets meer gekozen kan worden om wat gevoelige nummers naar voren te schuiven en wat meer met vrolijke liedjes het publiek de nacht in te sturen. Dat deed Rosa Sky nu met het actuele en erg mooie ‘So Distant’, een liedje over het vluchtelingenbestaan. Dat was ook wel weer passend. Met mooie verhalen met humor gebracht. prima liedjes, uitstekende muzikanten en een geweldige zangeres, tja dan kan het toch niet fout gaan?
Intense en vrolijke momenten bij Rosa Sky
