GRONINGEN – Inge van Calkar is roekeloos. Ze schijnt het zelf helemaal niet door te hebben. Ze heeft zonder angst haar verdediging laten zakken . Zich niet bewust dat een ander haar kan pijn doen. Het is te hopen dat ze blijft zoals ze is. De Groningse elektronica rocker heeft haar folk veren afgeschud en brengt straks alweer haar tweede album nieuwe stijl uit. Niet dat de oude folk Inge niet gemist wordt. Integendeel. Her en der duikt nog zeker een fan op tijdens de optredens, zoals tijdens Sterrebos Live die hoopt op een liedje als ‘No One Else’ of ‘Beautiful’, maar die zijn resoluut voorlopig in de archiefkast opgesloten. Echter in de kroegen en bij de podia is de discussie over de koerswijziging van Van Calkar nog lang niet gevoerd. Op dit moment kiest de zangeres met heel haar hart voor deze richting en is er uitermate content mee. Soms weet je als artiest echter niet of je in cirkels rond rent en neem je niet de tijd om op en om te kijken. Het kan dus zomaar zijn dat op een dag ‘Warpaint’ en ‘Too Late Now’ nog weer op de setlist terug te vinden zijn. Er waren overigens wel wat overlevenden, in aangepaste versie, van deze folkslachting. Inge van Calkar begon alleen solo met haar elektrische gitaar met het kleine korte ‘Animal’, voordat Joost van der Beek op gitaar, Rudy Schuitema op toetsen, Frank Fiedler op bas en synth en drummer Thomas Zeevalking haar op het podium kwamen versterken voor ‘I Don’t Mind’. Dit lekkere vlotte nummer was de eerste single van het later deze maand in Vera te presenteren nieuwe album van Van Calkar met haar band toepasselijk genaamd ‘Reset’. Een album waar allang naar wordt uitgekeken en waar met dit optreden dat verlangen alleen nog maar werd gevoed. Nieuw is alleen een begrip als je dat tegenover oud kunt zetten. Eén van de overlevenden van de folkslachting was ‘This Is When My Heart Stands Still’ een liedje met een persoonlijke connectie voor de zangeres en even later was er ook een nieuwe versie van ‘Different World’. Af en toe is Van Calkar wat lui en probeert ze niet te imponeren. Ze verblind haar publiek met een lach en er is geen enkele kans dat deze haar kan weerstaan. Toch zou ze het publiek nog meer binden met vaker een mooie introductie. Wat achtergrond, niet om te imponeren, maar om te informeren en verdiepen. Op de momenten dat ze dat wel deed charmeerde ze. Met ‘My Favourite Game’ was er een cover van The Cardigans, waarna terug naar eigen werk. Het electro-pop nummer ‘Hold You’ was erg mooi evenals ‘Unravel’. Inge van Calkar is een geweldige zangeres die vooral in de wat rustigere nummers een extra kwaliteit heeft. Dan komt die pracht volledig tot zijn recht. In haar nieuwe rockstijl zijn die momenten wat moeilijker in te bouwen, maar gelukkig kon in nummers als het schitterende ‘Imagenary’, het hoogtepunt van het optreden en het solo ingezette ‘Mind Reprise’, voordat de band haar kwam versterken, dit toch weer tevoorschijn, hoewel ze tegenwoordig de puurheid heeft ingeruild voor veel effecten op haar zang. In dit nummer een fraaie wisseltruc. Aanvankelijk de zangeres alleen, daarna met band en vervolgens duikt de Groningse het publiek in om de ruimte en spotlichten aan haar bandleden te gunnen. Mooi bedacht maar het laatste werd net even te ver uitgerekt. Dat werd vlot vergeven en gecompenseerd met erg fraaie nummers als ‘Trouble Maker’ en ‘Mental Movie Show’ voor werd afgesloten met de spotify hit ‘River’. Her en der nog een puntje op de i en Van Calkar is klaar voor het hoofdgerecht in Vera. Ze is verbazingwekkend zelf met een reset.
Inge van Calkar geeft voorafje in Sterrebos
