GRONINGEN – Een bijzondere ervaring is een optreden van gitarist Hielke de Boer. Een prachtige gitarist die ondanks een wat rumoerig en feestelijk korfbalelftal toch wist te boeien met zijn instrumentale liedjes. De Boer trad op in het kader van de Groninger Songwriter Circle in Café Singelier in Groningen. Een gitarist die druk bezig is aan een revival. Vooral in het begin van deze eeuw was Hielke de Boer erg actief in verschillende genres als singersongwriter en perfectioneerde hij zijn gitaarspel. Tekenende is dat op zijn website het album ‘De Goudkoorts Voorbij’ nog wordt aangekondigd als de nieuwe CD. Dat album verschen in 2004. Kan zijn website een oppoetsbeurt gebruiken, zijn gitaarspel is fabuleus. Op afwisselende een zes of twaalfsnarige gitaar boeide De Boer zijn publiek. De opening was erg sterk met ‘La Tierra y la Sombra’. In het Americana aandoende nummer, mede door het gebruik van de slide, had de artiest zich laten inspireren door de strijd van Columbiaanse boeren die hun land dreigen kwijt te raken en in een soort slavernij terechtkomen. De gelijknamige documentaire inspireerde de gitarist. Erg mooi. Meer experimenteel was ‘The Chestnut Walsh’. De Boer had de aanwezige microfoon weg gelaten en dat was jammer, want pogingen tot uitleg over zijn liedjes stranden. Jammer was ook dat hij deze dag alleen instrumentaal speelde, want hij is een prima zanger met mooi Nederlandstalig werk. Het hoort echter bij de nieuwe weg die hij is ingeslagen met korte inleidende verhalen en instrumentale nummers. Deze keer sprak dus zijn gitaar voor hem. Het nummer ‘Éscape from Paradise’ is daarbij dan veelzeggend. In dit rustige nummer heeft de gitarist zich laten inspireren door het idee dat je vanuit een status quo waarin je gelukkig bent, toch je zelf verder moet gaan ontwikkelen en je problemen moet aanpakken op jouw manier. ‘Admiral Kuznetsov’ was een fijn folky nummer. Het zijn prachtige nummers waarin De Boer laat zien hoe goed hij speelt. Ter afsluiting ‘Memories of Churches’ een nummer waarin hij folky gitaarspel combineert met klassieke melodiën. Het zijn de herinneringen van een piepjonge Hielke aan de dagen in de kerk, waar de organist zich niet alleen met psalmen bezig gield en de begeleiding van het kerk koor, maar ook af en toe een deuntje Bach speelde en daarmee een grote indruk maakte op de jonge aspirant gitaarspeler. Die indruk maakte De Boer nu zelf op zijn publiek.
Hielke de Boer laat zijn gitaar spreken
