Het jaar 2022 gaat voor de Amerikaanse Heather Sarona goed van start. In januari gaat haar debuutalbum ‘Head Above Water’ verschijnen en dat is een eersteling die opgemerkt mag worden. De muzikale voetstappen van deze Bluegrass en Americana artieste gaan terug naar de Uwharrie Mountains. Deze bergketen in in North Carolina heeft, net als de misschien in dat opzicht nog iets bekendere Appalachan, dat zo’n 270 kilometer verder op in Noorderlijke richting ligt, een traditie op het gebied van Americana en in dit geval vooral bluegrass. Deze muzikale vibes zaten dan wel ingebakken in haar omgeving, maar pas na het vinden van de oude gitaar van haar vader op zolder als prille tiener ging ze muzikaal op ontdekkingsreis. Het voordeel van je zelf leren gitaarspelen is dat je buiten de paden kan treden van formele les. Ze leerde zichzelf spelen met metalen fingerpicks, normaal vind je die in de koffer van de banjo speler, en of dat nog niet genoeg was deed ze deze fingerpicks andersom aan en leerde zo op haar unieke manier spelen. Het stelt Heather Sarona in staat om ingewikkelde patronen te fabriceren en tegelijkertijd solide percussief te strummen. Hiernaast speelt ze tegenwoordig ook banjo en ukulele. Sarona dook de studio in met een impressionant team voor haar nieuwe album met gastbijdragen van Andrew Marlin (Mandolin Orange, Watchhouse), Libby Rodenbough (Mipso), Sarah McCombie (Chatham Rabbits) en Lizzy Ross (Violet Bell) die de zang ondersteunen en ook hun instrument ter hand nemen en muzikanten Hank Smith op banjo, Marcel Ardans op gitaar, bassist Alex Bingham en Jason Cecil op percussie. ‘Head Above Water’ is wel haar debuut album, maar niet haar debuut, want in 2017 verscheen de EP ‘Waltz’. Met zo’n sterrenteam om haar te assisteren blijkt wel dat ze zelfs voor haar langspeler debuut is opgemerkt en de International Bluegrass Music Association en World of Bluegrass Music Festival inviteerden haar al. Op het album blijkt waarom. Het openingsnummer ‘Head Above Water’ begint nog wat timide, maar vouwt zich al jubelende open. Een rustige verhalende song die je een mooie rustige mogelijkheid geeft om even aan de zangeres te ‘snuffelen’ voor ze je meeneemt het album in met de belofte dat ze je niet naar beneden zal halen. Het centrale thema is liefde. Liefde in vele vormen. Hopen op, het vinden van, het verliezen het komt allemaal aan bod. ‘Better Than What I Got’ bijvoorbeeld is zo’n nummer, wat lekker robuust is over de liefde en waarbij een mooi fundament wordt gelegd, waarop de hogere stem van Sarona mooi kan excelleren. Het gevoelige ‘I’ll Be Lost’ gaat over een trip van de zangeres naar de kust met haar kinderen, terwijl haar echtgenoot thuis blijft werken en ze haar plek in het bed niet kan vinden zonder hem. Ook het volgende nummer ‘For Me’ gaat over haar echtgenoot en gaat over het moment dat ze net uit een relatie was gestapt en hem voor het eerst zag en zich realiseerde dat hij de ware was. Op dit prachtige nummer krijgt ze ondersteuning van banjospeler Andrew Marlin en violist Libby Rodenbough, terwijl Lizzy Ross vocaal bijdraagt in een traag opgebouwde, maar prachtige, song, waar de verwondering en het geluk afspat. In een mooie afwisseling en opbouw is ‘Fool’ dat weer iets vlotter en ‘All I Need’ voert het tempo nog wat verder op in een mooie jubeling met prachtige vioolaccenten en daar wordt dan in ‘Don’t Wanna Let It Go’ nog weer wat robuustheid aan toegevoegd. Het album is zo niet alleen fraai maar ook logische. Dit nummer hoort bij de mooiste van het album, net als het afsluitende ‘Window to Break’ over je kwetsbaar durven opstellen in een relatie. Een uitstekend debuut van deze songwriter die inderdaad de bluegrass wereld aan het veroveren is en met deze plaat wel een raampje kan breken. Een hele fijne kennismaking.
Heather Sarona – Head Above Water
