GRONINGEN – Het is niet eenvoudig om Francis Tobolsky te pakken te krijgen. De frontvrouw van de Duitse rockband Wucan zit midden in optredens en de voorbereiding van Eurosonic waar de band optrad. Nieuwe, buitenlandse en binnenlandse optredens moeten gepland worden en liedjes geschreven en ook nog de laatste hand aan het nieuwe album. Als het dan lijkt of het niet meer lukt, dan is er alsnog het verlossende bericht. Voor Eurosonic lukt echt niet meer, maar tijdens. De frontvrouw van Wucan vertelt over Dresden, Krauterrock en het nieuwe album.
“Als stad is Dresden eigenlijk maar op twee manieren voor mij een inspiratie.” Eurosonic is voorbij, maar dat geeft de gelegenheid om even na te praten met Francis Tobolsky van de Duitse inzending ‘
Wucan. De krauterrock band kreeg voor hun optreden in Groningen een juichende recensie in de Duitse media en staat aan de vooravond van Europese optredens. Eerst terug naar Dresden, waar we het gesprek ook beginnen. “In Dresden zagen veel Oost-Duitse bands het levenslicht. Ik hou erg van deze Oost-Duitse muziek vanaf de jaren ’70 met bands Lift en Elektra die uit Dresden stammen. Die historie geeft wat magie aan de muziekscene in deze stad. De andere inspiratie die Dresden me geeft heeft ook te maken met de geschiedenis en hedendaagse ontwikkelingen. De belangrijke rol die vroeger de Nazi beweging had in Dresden en vandaag de dag Pergida hebben mijn kijk op de stad veranderd en er voor gezorgd dat mijn teksten een stukje politieker en uitgesprokener zijn geworden. Dresden heeft een levendige muziekscene, maar weinig bands lijken ook buiten de stad hun vleugels te willen uitslaan. Dat is geen kritiek, alleen een observatie. Wellicht dat sommigen nog verder gaan kijken dan de stadsgrensen. Ik hoop het, want we hebben veel getalenteerde bands hier.”
Dan terug naar Eurosonic. In de Duitse pers prees het Duitse vaktijdschrift Magnificent Music de bands optreden bij het Europese platform uitbundig. ‘Wucan beheerst het het hardrock handwerk uitstekend” en de publicatie trekt de vergelijking met Black Sabbath en Birth Control. Duidelijke woorden. Zelf is Francis Tobolsky bescheidener. “Ons doel voor ieder optreden is helder en steeds hetzelfde. We willen het publiek blij maken en ze aan het dansen krijgen. Dat is plezierig voor iedereen, vind ik.”
Wucan komt uit een advertentie die Tobolsky plaatse in een plaatselijke krant op zoek naar mensen om een bandje mee te beginnen. Die waren snel gevonden. “Ik heb altijd van muziek gehouden. In het begin waren dat de ‘Potshot Boys’” grijnst ze breed uit. “Later werd dat andere muziek, maar in principe heeft muziek mij altijd aangetrokken en wilde ik altijd zingen en liedjes schrijven. Ik heb een advertentie gezet in de krant van de campus hier zo’n 5 jaar geleden. Ik had er in gezet ‘Bluesbrothers wanted’. Ik ontmoete daardoor Pätz onze eerste drummer en de rest kwam daar uit voort. Het is niet zo dat we nu van de muziek kunnen leven. Ik ken eigenlijk maar een paar mensen die volledig afhankelijk van de muziek als inkomen bron en dat is geen vetpot.
Zelf heeft Wucan het label Kräuterrock aan hun muziek gehangen. “Dat is uiteraard geen zelfstandig genre, maar we vonden de omschrijvingen die we kregen over onze muziek ook niet passen. Zodra we opmerkten dat we waren beïnvloed door Krautrock, kregen we direct ook dat stempel. Dat klopt in mijn visie totaal niet en hebben zelf een omschrijving bedacht. We zijn er door beïnvloed en dat blijft ook en er was in de jaren ’70, waar de krautrock doorbrak in Duitsland een geweldige opleving in de muziek. Deze periode heeft een soort algemene basis gelegd die je in de sound van veel Duitse bands terug hoort. Het is daarom ook bij ons een deel van onze invloeden en inspiratie die wij gebruiken in ons werk.” De stap naar het creatieve proces van liedjes schrijven is klein en de zangeres legt uit hoe dat bij Wucan gaat. “Bij het schrijven van onze liedjes ben ik het vaak die met een algemeen idee komt een, centrale brede visie op een nieuw liedje. Het is dan vaak nog een vaag fundament of zelfs alleen maar een onderwerp voor de tekst. Een andere keer heb ik eigenlijk al een compleet lied. Mijn bandleden komen soms ook met ee idee aan of hebben een riff. Je kunt niet voorspellen waar en hoe een liedje tevoorschijnkomt. Vandaar uit werken we verder tot er een compleet lied is, ongedacht wie met het idee kwam.”
Twee instrumenten vallen op bij Wucan. Naast drums, bass gitaar staan ook de fluit en de theremin in de toerbus als het gezelschap op pad gaat. De vraag wat deze instrumenten toevoegt aan Wucan valt duidelijk in goede aarde. Tobolsky veert op. “Das een goede vraag. Sommige mensen irriteren zich aan het geluid van beide”, lacht ze. “Ik hou van de variatie die ze in de muziek inbrengen. Het zijn heel andere geluiden. Waar ik van hou bij de fluit is hoe dicht het bij de zang staat. Je kan je geweldig goed uitdrukken met een fluit, veel beter dan met een gitaar, bas of trompet.”
Mee naar Groningen en mede reden voor de invitatie is het album ‘Sow The Wind’. Het album is het debuut album, hoewel eerder wel de EP Vikarma verscheen. “Het doel met ‘Sow The Wind’ was vooral te laten zien dat we serieus met onze muziek bezig zijn. We wilden nieuwe dingen proberen, een nieuw geluid maken dat nog niet klonk in de kringen waarin wij ons bewogen. Ik wilde zelf ook voor mezel bewijzen dat ik zo iets kon. Dat is in kort dus ook het plan voor het volgende album. Ik denk dat ik langzaam maar zeker steeds beter weet wat ik wil op het gebied van hoe de band moet klinken, hoe we de liedjes schrijven en de teksten en alles wat er bij komt kijken. Ik had graag gewild dat ‘Sow the Wind’ iets aggressiever had geklonken dan het uiteindelijk op het album is terecht gekomen. Dat is dus nu het streven voor het nieuwe album waarvan de verschijningsdatum in juni ligt,” besluit Francis Tobolsky van Wucan.