LEEUWARDEN – Flora Sophi, het is de artiesten naam van Flora Dekkers. De Amsterdamse Electro-pop en avantgarde artieste bracht al een aantal EP’s uit. In 2018 verscheen haar debuut FLORA en in 2020 ‘Deep Water’. De aanleiding voor Explore the North om de Mokumse naar de Friese hoofdstad uit te nodigen voor een optreden op het festival was het verschijnen van haar album ‘If/When’. Niet het enige Noordelijke festival dat het oog had laten vallen op Flora Sophi, want ook de invitatie voor Grasnapolsky in Scheemda viel al op de mat voor haar en bandleden Benjamin Geyer en Maurits Nijhuis.
Flora Dekkers studeerde aan het conservatorium in Amsterdam, maar kende haar muzikaal vormende jaren in Berlijn. In de Duitse hoofdstad werkte ze samen met de Duitse multi-instrumentalist Benjamin Geyer en producer Jethro Cooke. Uit deze samenwerking kwam haar unieke sound voort. Het zijn welhaast minimalistische pianoklanken met haar fijne, als jazz zangeres getrainde, stemgeluid, die prachtig zijn en met elektronica en synths nog meer body krijgen. Een aanpak die werkt en die absoluut meer aandacht voor dit heel goede nieuwe album van deze artieste had verdiend.
In Leeuwarden stroomde het Explore The North publiek toe voor haar optreden en een goede gevulde zaal wachtte Flora Sophi. Als een intro fungeerde ‘What is Left of you Part 1’, met een beetje op Laurie Anderson lijkende aanpak, met een met gadgets vervormde stem en vlotte synths. Synths openen ook het uptempo ‘Skin Shout’. De frisse klanken contrasteren prachtig met de rustige kristalheldere zang. Prima is hoe de synths een mooie urgentie bewerkstelligen met daar over heen de stem die meer schrijnend wordt. Naar van het einde van het nummer wordt het steeds heftiger, waardoor je als luisteraar in de wereld van Flora Sophi meegenomen wordt. Vlot wordt er door gespeeld. Erg mooi is het titelnummer van het album ‘If/When, waarop een haast klassieke piano sound met daarover die ragfijne stem van Flora Sophi. Indrukwekkend en eigenlijk zijn de synths die in de tweede helft hun intrede doen onnodig. Jammer is dat er nauwelijks aankondigingen zijn. Het publiek komt nauwelijks iets weten over diepere bedoelingen. Mogelijk het gevolg van haast, want al snel is het duidelijk dat de setlist meer nummers bevat dan de tijd toe laat’, althans in de beleving van de band. ‘Parting Trees’ is prachtig. Minimalistisch met een herhaalde noot als fundament voor de zang waarna de synths invallen en het nummers wat geheimzinnigs geven en het steeds groter wordt uitgebouwd. Rustiger en meer verhalend volgt ‘Again & Again’ wat een mooie break is naar het mooiste deel van de show wat begint met ‘Do You?’ Een nummer dat nog niet is verschenen, maar prachtig de emotie vertaald in een kalme opbouw. Die rust komt ook terug ‘The Salt and the Sand’, waarin langzaam het tempo wordt opgevoerd en het nummer zich steeds meer ontwikkeld. Een prachtige song. Dit heel mooie middendeel wordt dan afgesloten met ‘My Body’, nog zo’n song waarin de zang van Flora Sophi weet te imponeren. Op een festival als Explore The North weet je dat FOMO een belangrijke rol speelt en dus ontstaat er al een druk naar de uitgang als de eerste mensen zich losschudden uit de invloedssfeer van Flora Sophi en op weg gaan naar een volgend agenda punt. De zangeres sluit zelf af met het meer hectische ‘Time’ dat klein begint, maar steeds steviger wordt en ‘1000 Suns’. Plots is er dan toch nog tijd over en is de afsluiting met het aanvankelijk doorgestreepte ‘Thrust’, waarin een mooie opbouw is en het nummer steeds ijler en dreigender wordt. Een intrigerende artieste, die nu en dan nog iets meer kan beseffen dat minder soms meer is en het publiek nog meer mag betrekken met een verhaaltje of een inzicht, maar nu al een heel fraaie en intrigerende toevoeging is met haar heel speciale sound.