DRACHTEN – Fantastisch weer, een prachtig festival en dan als Calidus spelen in eigen woonplaats, zodat niet alleen de bezoekers van Simmerdeis, maar ook opa en oma, ouders, familieleden, buren en vrienden een kijkje kunnen nemen. De formatie adverteert zich ook als een band van broers en vrienden. Glimmende en lachende gezichten dan ook bij Calidus toen er, in de snikhitte, de kans was om op één van Drachtens leukste festivals te spelen.
Calidus is wel een beetje van de horten en stoten. Sinds 2022 begon de formatie met een reeks optredens, waarbij een optreden op een volle feestende Koningsnacht op het hoofdpodium op de Vismarkt wel een prachtig hoogtepunt was, net als de samenwerking met Buckshot om een eigen evenement te creëren tijdens Eurosonic / Noorderslag eveneens in Groningen, maar ook in Iduna in Drachten was de band te zien. Dit optreden in Drachten kwam na een poos van windstilte, waarbij het soms een paar maanden stil is rond Calidus en dan ineens weer een flink aantal shows in de boeken staan, maar voor de toekomst hoopt de band weer strak voor de wind te zeilen, terug voor het festival seizoen, waaronder een optreden op Simmerdeis, maar ook op verschillende andere leuke festivals. Calidus is al een aantal jaar bezig, zo stonden ze in 2020 POPgroningen Talent Award en brachten ze een EP uit ‘Meet My Expectations’. Calidus ontstaat als in 2019 de band waarin zanger en gitarist Jochem Numan stopt en hij samen met vriend, toetsenist en gitarist Jorrit Hoekstra nieuwe songs schrijft. Deze nummers moet je ook op podium uitvoeren en daarom worden de broer van Jochem, drummer Eelco Numan en vriend en bassist Bert Hoekstra bij de band betrokken. De wortels van de formatie liggen dan wel in Drachten, maar de meeste leden wonen in Groningen.
Getooid met een grote zonnebril, altijd een sta in de weg in het contact met het publiek, begroet de band Simmerdeis en zet ‘Meet My Expectations’ in. Een lekkere song, dat rustig wordt opgebouwd en steeds meer de vaart er in krijgt, ook door de wisselwerking van drummer Eelco Numan en bassist Bert Hoekstra die gedurende het nummer het tempo erin brengen. Mooi is dan ‘Easy’ dat ook qua tempo goed voortborduurt op de opening en het tempo nog verder omhoog doet lopen. Helemaal geluk heeft de band niet. De enorme hitte maakt het publiek lauw en afwachtend, maar als de eerste mensen om zijn en er enthousiasme komt laat de massa zich al snel vrolijk meeslepen. Het openingsgedeelte wordt afgerond met het stevige ‘Without You’. Calidus laat zich inspireren door de miserabele poprock en britrock uit de jaren ’90 en ’00, maar ‘Have a Nice Day’ voelt als een Gun’s and Roses nummer. Tot dan toe is het goed, vermakelijk, maar niet uitzonderlijk. De zonnebril van Jochem Numan gaat af voor ‘Take My Thoughts’ en dan wordt het ineens heel speciaal. Een ingetogen en gevoelig nummer blijk veel emotie te bevatten en de band lijkt dat, nu, ook te willen delen. De prachtige stem van de zanger heeft ineens een extra dimensie. Dat niveau houden ze vast in ‘Since 17’. Numan legt uit, in één van zijn prima inhoudelijke aankondigingen, dat het nummer gaat over wat je zou doen als je jezelf als 17 jarige tegenkomt en je weet hebt wat nog te wachten staat. Weer kalm en bedaard gebracht vol emotie en een hoofdrol voor de toetsen van Jorrit Hoekstra. Heel vreemd vliegt de band even uit de bocht met ‘Grey’ dat totaal niet uit de verf komt, maar dat wordt hersteld met ‘Live Forever’ en vooral het prachtig ruimtelijke ‘Out of Place’ dat weer zo’n mooie progressie heeft. Calidus mag nog winnen aan consistentie, maar aan de mooie momenten is af te lezen dat de band veel potentie heeft als het lekker zich zelf is en de luiken van de emotie durft open te gooien.