SCHEEMDA – Wat het hoogtepunt is van een festival als Grasnapolsky is natuurlijk ook erg van persoonlijke smaak en voorkeuren afhankelijk. Valt over smaak te twisten, over kwaliteit is dat al veel minder het geval. Goede muziek is immers goede muziek, ook al is het niet je smaak en LUWTEN maakt goede muziek. LUWTEN is de band rondom Tessa Douwstra of eigenlijk LUWTEN is Tessa Douwstra. Al jaren bouwt de geboren Rotterdamse aan haar loopbaan. Aanvankelijk in de band Orlando, waarmee ze in 2013 een album uitbrengt. In 2016 volgt de stap naar LUWTEN. Een album verschijnt in 2017 en langzaam bouwt ze aan haar reputatie met prachtige liedjes. Een reuzensprong voorwaarts neemt Douwstra met het vorig jaar verschenen ‘Draft’. Een meer open album, dan het voorgaande dat enorm goed in de smaak valt bij de muziekindustrie en nog belangrijker bij het publiek. Haar naam als prima songwriter en artiest was misschien al wel gevestigd, mar met dit album komt daar een streep onder en een uitroepteken achter. Prachtige optredens, onder andere op Noorderzon in Groningen, volgen met alle beperkingen die een pandemie nou eenmaal met zich meebrengt. Bij Grasnapolsky was de pandemie al bijna een donkere wolk aan de horizon en kon er zonder beperking worden genoten van LUWTEN. Naast Douwstra zijn dat multi-instrumentalist, waaronder de bas, Ralf Pouw, op toetsen Shana Bossmann en drummer en op synths Joost Wesseling. Na het intro waarbij de band alvast het publiek in de stemming brengt voor ‘Draft’ vor e zangeres zelf op het podium verschijnt weet de formatie onmiddellijk een heel hoog niveau te bereiken en is het publiek verovert na ‘Don’t Be A Stranger’. Een niveau dat ook niet meer wordt verlaten. ‘Don’t Be A Stranger’ is een verrassende song die je nu en dan mooi weet te verrassen en je dan ineens weer een andere richting in voert. Het is heerlijke indie-folk, of door het gebruik van synths folktronic wat de formatie op het hoofdpodium van Grasnapolsky op de mat legt. Wat opvalt is dat de set list in vergelijking met bijvoorbeeld dat optreden in Groningen behoorlijk aangepast. Wat uiteraard het zelfde is gebleven is de fijne zang van Douwstra. ‘Element of Surprise’ is dan het nummer waarin dit misschien nog wel het meeste tot uitdrukking komt. Nadrukkelijk wordt hierin een beroep gedaan op de hogere regionen van het bereik dat haar stembanden te bieden hebben, maar het zijn juist de mooie contrasten, van hoog tot warm en van fel tot bedeesd, die haar zang naar dat prachtige level tillen. Als frontvrouw is ze gegroeid. Kon het eerder wel eens iets geforceerd aandoen, op Grasnapolsky lijkt ze volkomen in haar element. Ze praat mooi de liedjes aan elkaar, hoewel ze best iets meer over haar liedjes mag vertellen, betrekt haar publiek bij de show en gebruikt de ruimte op het enorme podium. ‘Full Well’ kenmerkt zich door verschillende zanglijnen en ‘Go Honey’ is erg fijn en een mooi rustpuntje in de show. Even later weet ze dan met ‘Airport’, weer hoog gezongen en een aansprekende ijlheid, wat het heel ruimtelijk maakt, zich weer zich te onderscheiden. Hoewel, ook ‘Standstill’ en ‘Control’ gescheiden door het kalmere ‘Restless Before Breakfast’ zijn hoogtepunten. Naadloos gaat het over in ‘Stopwatch’ dat de set list meelezer als toegift genoteerd ziet. Een fantastisch uptempo song. LUWTEN blijft zich verbeteren en ontwikkelen. Ze schittert in de contrasten en heeft een prachtige band om zich heen die haar in staat stelt te schitteren, zonder zichzelf al te veel weg te stoppen. Elke keer is ze beter en beter, dus een aanrader om te gaan bekijken als je de kans hebt.
Fantastische LUWTEN blinkt uit op Grasnapolsky
