BORGER – Voor het gemak vertaalde Eivør het maar even in het Engels. Trøllabundin betekende Spellbound of te wel betoverd en juist dat deed de Faroerse met haar optreden in VanSlag / Roots on the Road in Borger. Een betoverend optreden van de Syðrugøtase die tegenwoordig in het Deense Kopenhagen woont. Met ‘Bridges’ opende de band op een rustige manier. Even wennen aan elkaar in de kerk van Borger. Met het mooie ‘Remember Me’ was dat wel voorbij. Eivør liet haar fantastische en krachtige stem schallen door de kerk. Het was een nummer met veel invloeden van de Britse folk, zoals de Faroerse zich laat inspireren door tal van stromingen en die in haar eigen muziek weet te incorporeren. Na de eerste twee Engelstalige nummers ging Eivør verder in haar moedertaal. ‘Mjørkaflókar’ brengt haar terug naar de mistige eilanden waar ze vandaan komt, mooi was ook ‘Brotin’ en ‘Petti Fyri Petti’. Gelukkig vaak met een idee waar het overging. In ‘Silvitni’ zette de zangeres haar stem helemaal goed aan het werk met hoge uithalen. Allemaal nummers van haar laatste album ‘Slør’. Niet van dat album, maar ouder is ‘Trøllabundin’. Het nummer waarvoor de band even pauze krijgt en Eivør haar traditionele hand drum laat klinken en vooral haar prachtige stem, die de klassieke scholing verraad. Een dijk van een zangeres die de titel volledig waarmaakt en het publiek in haar betovering heeft. Muzikaal heeft ze de folk en roots wat achter zich gelaten. De invloeden zijn duidelijk merkbaar, maar het experimentele heeft de overhand. Dat toont zich in instrument gebruik, maar ook in galm en andere effecten. De drums zijn zeer nadrukkelijk aanwezig en af en toe wat te dominant. Een iets zachtere touch zou af en toe niet verkeerd zijn. Haar twee bandleden weten haar te volgen in haar intensiteit. Haar liedjes introduceert ze keurig, waardoor het Faroerse ook te volgen is, maar je kunt merken dat dit niet haar favoriete onderdeel is, hoewel ze het professioneel brengt. Met het uitstekende ‘Slør’ kondigt ze aan dat het bedtijd is. ‘Maar we willen nog niet slapen’, klinkt het uit het publiek. Een minutenlange staande ovatie roept eerst Eivør voor het gevoelige ‘When I Think of Angels’ en tenslotte ook de rest van haar band voor ‘Treu Love’ terug uit de toren van VanSlag. Een unieke artieste op het snijvlak van klassiek en pop, van folk en experimenteel, van Europa en Amerika, maar een zangeres die vooral zichzelf is en zich niet laat binden in een genre. De verwachtingen waren hoog, maar Eivør overtrof ze.
Eivør laat Borger Trøllabundin achter
