APPELSCHA – Je kunt prachtige liedjes schrijven over vrijheid, maar wat het verlies van vrijheid echt is, weet je pas als je dat ervaart, persoonlijk of als het land dat je ook thuis noemt wordt geknecht. Je kunt impressionante songs schrijven over het verschil tussen man en vrouw, maar je weet pas echt wat het voor jou gaat betekenen als je je hoofd keihard stoot tegen het glazen plafond en je merkt dat er voor mannen en vrouwen andere regels en verwachtingen zijn. Katie Koss beleefde een magisch weekend met eerst een vol me feestende tent op Noorderzon in Groningen en daarna een aandachtig luisterend publiek in Open luchttheater De Koele in Appelscha. Beide optredens met een heel ander karakter, maar beide even mooi. Katja Poltavets, de Friezin met via haar ouders haar wortels diep in de vruchtbare Oekraïense bodem, gaf bij dit door Kunstcafé Appelscha georganiseerde concert van haar muzikale alter ego Katie Koss, blijk dat de onderwerpen waarover ze zingt, die haar liedjes inspireren, steeds meer doorleefd zijn. Dat ze aan liedjes over vrijheid en vrouw zijn die extra laag van ervaring en geloofwaardigheid kan geven, waardoor ze ook door het publiek steeds meer gevoeld worden en ook steeds beter mensen zich hiermee kunnen vereenzelvigen. Katie Koss stond lang als talent te boek. Veel mensen kwamen haar wel eens tegen, maar de laatste jaren heeft ze definitief een stap gezet door van meer folky liedjes, steeds meer de pop, R & B en soul kant op te gaan, maar nu en dan ook de folk en jazz er een plek in te geven. Opmerkelijk is ook dat er nog maar zo weinig op plaat is verschenen. Slechts één EP bracht ze uit en begin 2024 wordt nog een EP verwacht, waarvan binnenkort de eerste singles zullen worden uitgebracht. In Appelscha ging het rustig swingend van start met ‘Hold me Now’. Vrijheid speelde al een belangrijke rol bij Koss, maar dat is allen maar gegroeid, zo introduceerde ze het verslag van haar persoonlijke zoektocht naar vrijheid ‘Little Did I Know’ over dat vrouwen geacht worden hun benen gesloten en hun borsten bedekt te houden. Een krachtig statement met een mooi gitaarintro van Berend Rombouts. Eén van haar muzikale inspiratiebronnen en gids in muziek land voor Katie Koss is Nelly Furtado. Met een mooie naar haar eigen hand gezette cover ‘I’m Like A Bird’ werd een hoofdknik vol dank richting Furtado gemaakt. Even een rustpunt met ‘My Favorite Place’ dat naadloos overliep in het prachtige ‘Love Will Do The Work’ met een hoofdrol voor de drums van Koen Gardebroek dat het tempo oppikte en intrigeerde, juist omdat dit nummer wat extra lading had en een donkere intensiteit, wat het urgent maakte. Even prachtig, zo in het hart van de show, was ‘Pretty Girl’ over mensen die je willen sturen naar de versie van jezelf die zij als prettig ervaren, maar dat je altijd moet kiezen voor de versie van jezelf waarbij jij je het prettigste voelt. Muzikaal zit het heel fijn in elkaar. Mooie en rustige inhoudelijke aankondigingen zijn een prachtig sterk punt. Regelmatig wordt het publiek betrokken bij het optreden en er staat een prima band met goed geschreven liedjes, maar soms mag Katie Koss nog wel wat meer buiten de lijntjes kleuren en zich ook vocaal met haar prachtige stem nog net wat meer laten gaan. Dat haar stem fantastisch is, bleek wel in het met alleen Rombouts in een muisstille De Koele gespeelde ‘I’ll Move On’, maar in het prachtige en meer uptempo ‘Hopeless’ mag er nog best eens die uithaal inzitten. Lekker werd op dit mooie deel voortgebouwd richting de afsluiting. Swingend in ‘Runnings’, en een klopje op eigen schouder, meer dan verdiend overigens, in ‘Girl U Did Good’ over dat iedereen zichzelf regelmatig mag complimenteren om daarna krachtig met een mooie uitbouw en intens af te sluiten met ‘Adeline’. Katie Koss ontwikkelt zich geweldig en heeft een prachtige muzikale toekomst voor zich, waar ze haar eigen sound heeft gevonden en op deze stevige fundering verder kan bouwen. Er komt nog veel moois aan voor Katie Koss.
Een magisch weekend voor Katie Koss
