STEENDAM – Eigenlijk is het nog niet zover. De nazomer begint pas in september, maar Anna Coogan bracht alvast de melancholie, warmte en pracht, maar ook verlies en dood die horen bij het vervliegen van de zomer en de aangekondigde komst van de winter naar Podiumcafé Peter en Leni in Steendam. Vele jaren hadden programmeur Peter van Zeijl en de Amerikaanse artieste getracht een datum te vinden in het wederzijdse drukke programma en nu die eindelijk gevonden was duurde het eigenlijk veel te kort. Niet lang voor het concert dook als een zeemeermin voor de oplettende concertbezoeker Anna Coogan nog op uit de bedaarde rimpelingen van het Schildmeer. Verfrist kon ze dus aan het concert beginnen. Voor het eerst deed ze solo Europa aan in de zomer en ineens was er wel ruimte op beider kalenders. Anna Coogan studeerde opera in Salzburg, werd Americana artieste en op haar laatste album zijn het meer rockende folky soundschapes. Tijdens deze tour grijpt ze veel veelvuldig terug op ouder werk. Ze begon met een mooie medley met ‘Flying Lessons / Oh Shenandoah’ . De eerste is deel van haar filmmuziek en de tweede een folkklassieker. In die opening direct wat Anna Coogan zo bijzonder maakt, haar prachtige stem en die unieke combinatie van muziekstijlen. Het liedje waarin ze vandaar echter het meest overtuigde was ‘Indian Summer’. In dit al wat oudere werk plaatst ze zich in de schoenen van één van de twee moordenaars die bekend zijn geworden uit de Truman Capote bestseller ‘In Cold Blood’. De moordenaars zijn daadwerkelijk opgehangen en in dit prachtige indrukwekkende liedjes neemt Coogan je mee op de laatste dertien stappen naar de galg. Voortreffelijk nummer, dat ze voor de gelegenheid heel ongekunsteld speelde wat de zwaarte van de gebeurtenis alleen maar versterkte. Enkele jaren geleden toerde en nam ze een album op met J.D. Foster en ook hieruit putte de zangeres met onder andere ‘Help Yourself’. De afsluiting kwam met een erg lange medley van haar nieuwste werk. Haar fenomenale album ‘The Lonely Cry Of Space and Time’ grijpt terug op het idee in 2016 dat de wereld in oproer is met oorlogen en interne verdeeldheid, maar dat wetenschappers er in dat jaar in geslaagd zijn om terug te kijken naar de oerknal en dat deze feiten tegelijkertijd in een wereld kunnen bestaan. Dit werk, normaal met haar vaste drummer, is meer een soundscape dan een folky liedje dan veel van het eerste werk. Coogan waarschuwde dat wat keelproblemen zouden verhinderen dat de operazangeres in haar zich deze dag zou tonen, maar plots was die daar dan toch. Vanuit de titelsong vervolgde de artieste in onder andere ‘Last Exit’ en eindigde met ‘Sylvia’. Prachtig, maar wellicht had het nog sterker geweest met een adempauze voor het publiek in het midden. Anna Coogan is een meer dan getalenteerde artieste die deze mooie zomerse avond nog verder verfraaide met haar muziek.
Een Indian Summer met Anna Coogan
