EMMEN – Niet één maar twee gelegenheden waren er voor Emmenaren en andere popliefhebbers om Nona te komen bekijken en vooral beluisteren. Met een optreden van de Brabantse Next Soul Diva werd eerst in het Centrum Beeldende Kunst in Emmen de Popronde opgang geholpen, waarna Nona verkaste naar Limbo voor een tweede optreden, nu met uitgebreidere band. Aangezien dat tweede optreden buiten de schuld van de band wat technische uitdagingen bevatte beperken we ons tot het eerste optreden, hoewel in Limbo een bijna geheel nieuwe setlist werd gespeeld met onder andere ‘Big Talk’ en waar bij beide setlists één van haar bekendste liedjes, het schitterende ‘Sleeptalking’, helaas ontbrak. Keuzes moeten er gemaakt worden. In de kunstzinnige setting van het Centrum Beeldende Kunst in Emmen had Nona van der Wansem muzikale ondersteuning van gitarist Darryl Ciggaar en toetsenist Alex Rijckaert. De zangeres opende rustig en intens met ‘It’s Alright’ en dat was het ook, want onmiddellijk is te herkennen dat deze zangeres een wel zeer aansprekende stem heeft. Een stem die je onmiddellijk mee terug neemt naar de grote soul en blues diva’s van toen. Een mooie variatie was, met wat gehussel op het laatste moment, ingebouwd met het wat vlottere en zeer goed bevallende ‘Givin’ It all’ dat Nona liet volgen door weer wat kalmere ‘Addicted All The Way’. Die fantastische stem van de zangeres heeft zoveel kwaliteit en gelaagdheid dat het luisteren ernaar een genot is of zoals een aanwezige concertorganisator tegen Nona’s manager opmerkte: “Dit verkoopt zichzelf”. Dat klopt. In haar zang heeft Nona van der Wansem alles mee, maar in zichzelf te verkopen, mag ze nog wel wat meer het publiek erbij betrekken. Veel aanwezigen stonden aandachtig bij de koffietafel te genieten, met daarop heerlijke chocoladepepernoten en andere snackjes, maar dat maakte de afstand tussen band en publiek toch wat groot. Dan mag Nona best het volk tot zich roepen. Ook in haar aankondigingen is nog wel groei mogelijk. Zoals ze vertrouwd op haar zangstem, moet ze ook kunnen vertrouwen op haar spreekstem en nu en dan in de aankondiging wat dieper in gaan op haar liedjes en natuurlijk als je verwijst naar de tweede show even die info checken en bijschrijven op de setlist. Nu werd dat een gegoochel met aanvangstijden. Met een prachtig gitaar intro van Ciggaar, die best had mogen staan om het beeld wat meer dynamiek te geven, werd ‘The Wall’ ingezet. Elk liedje is een eerbetoon aan het talent van Nona, zo ook dit nummer dat ook op single verschijnt. Na het sterke ‘Albatross’ eindigde Nona in Emmen deel 1 met het zeer intens gezongen ‘Jenny’. Prachtig. Elk jaar is er ook weer de sport om te kijken welke bands we over tien jaar op de grote podia gaan tegenkomen. Niemand van de aanwezigen zal raar opkijken als iedereen dan Nona kent, die inmiddels ook is geselecteerd voor Eurosonic/Noorderslag. Dat lijkt terecht.
Dubbele Show voor Nona
