Hij ligt al even wat langer op de plank, maar dat maakt het geen minder boeiend album. In de Nederlandse formatie Dr. Jordan Institute vinden de klassiek geschoolde zangeres Nicole Jordan, wiens wiegje op Trinidad stond, opgroeide in Canada en woont in Rotterdam, en de Nederlandse gitarist Mark Tuinstra van tal van bands en vele internationale tours en drummer en producer Stefan Kruger (Zuco103, Joe Jackson) zich. Een opmerkelijk drietal dat er een even opmerkelijke plaat van heeft gemaakt, waarin klassieke zang wordt gecombineerd met spoken word en voodoo chants of popdeuntjes en muzikaal gaat van de muziek van de geboortestreek van Jordan via dance en elektro naar afro en klassiek. Dat niet in de voor elk wat wils aanpak, maar eigenzinnig en zeer geslaagd en vooral gelaagd. Klassieke zang op een dansritme of het grommen van de voodoopriesteres wat overgaat in spoken word. ‘Jab Jab’ het debuutalbum van Dr. Jordan Institute heeft absoluut veel te weinig gekregen. Drie muzikanten op de top van hun kunnen en glasheldere productie. Het begint klassiek. Ijl en hoog gaat ‘Jumbie’ van start met een soms onheilspellende ongehaastheid. Alsof ze weten daar in het Dr. Jordan Institute dat zodra je de deuren instapt, je nooit meer weg kunt, om een bekende song te parafraseren. Halverwege het nummer verandert het karakter. Ineens sta je in het voodooritme en is de ijle zangeres veranderd in een spannende priesteres. Schitterende opbouw en erg verrassend is ‘Jumbie’ en naar het einde wordt de climax fantastisch opgebouwd. Even intrigerend en compleet anders is ‘First World Problem’ , een uptempo ritmische popsong, met een 80er jaren retro gevoel. De basis van alles is steeds die fantastische en indrukwekkend lenige stem van Nicole Jordan, die werkelijk alles kan zingen. Van het jaren sixties ‘The Bee’ tot het Bonny M-achtige ‘Under Your Skin’ waarbij dit overigens wel vijf keer beter is. Zo heeft elk liedje een duidelijke eigen identiteit. Staat alles kwalitatief als een huis en is het gewoon verrekte lekkere muziek van Nederlandse bodem. Zijn ‘The Bee’ en ‘Under Your Skin’ niet de meest in het oog springende nummers van het album, ‘Sweet Gyul’ hoort daar wel bij. Een schitterende song met de oproep vooral jezelf te blijven. ‘Si L’amour’ is dan weer prachtig haast klassiek, om dan weer ineens een elektro Spoken Word te worden, en weer even naadloos het klassieke weer op te pakken in een plechtstatig slot. Het is in dit soort nummers dat de band echt uitblinkt. Nummers als ‘I Die’, het warme ‘Winime’ of psychedelische ‘How Many’ zijn verrassend en intrigerend. Een band waar je nog veel meer van wil horen. Hopelijk verschijnt er snel een opvolger, want dit is wel een instituut om even een poos door te brengen.
Dr. Jordan Institute – Jab Jab
