GRONINGEN – Tussen de kleding en accessoires van Men at Work was voor de Popronde Groningen een verrassend fijn podium geschapen. In deze omgeving kwamen de klanken van VICTIM VICTIM bijzonder tot hun recht. Na de intro’s kwam ‘Cathedral Floods’ nog wat ijl en galmerig over, maar ‘Still Alive’was krachtig en mooi. VICTIM VICTIM maakt ravepop. Dansbare muziek met veel electronica invloed. Sterkpunt is zangeres Aafke Kloppenburg. Expressief en met een fraaie stem betrekt ze haar publiek bij de show. Hierbij is de ondersteuning van Felix Postma die haar met zijn drumspel ondersteund. De overige klanken komen uit laptops en andere technische doosjes. Een nadeel hierbij is dat vaak één van beide of beide met de neus in de knopjes zit tussen de nummers. De hoofdmoot was gelukkig toch de goede krachtige dansbare muziek met die mooie zang. ‘Still Alive’ kreeg de nodige power mee en in ‘Dead Times’ pakte ook Aafke Kloppenburg de drumstokjes ter hand en dat leverde een erg fraai nummer op. Erg mooi was ‘Sometimes My Best Friend Dies’ en het vlotte ‘I Lie’. Niet de vrolijkste titels en onderwerpen, maar met passie gebracht. Vanaf het geïmproviseerde podium bleef de energie de zaal in stromen. Kloppenburg vertelde weinig over de liedjes. Inhoudelijk moeten haar aankondigingen groeien en nu bleef het te veel steken in uitnodigingen om gezellig het podium te naderen. Muzikaal stak het prima in elkaar. Goed gebruik van loops en degelijke, waarop Postma mooi adequaat zijn drumwerk deed en Kloppenburg met haar zang de zaak invulling gaf. Het sprak aan bij het publiek en, schijnbaar tot verrassing van de artiesten zelf, was de roep om een toegift na de afsluitende liedjes ‘Freed From Desire’ en ‘Friends’ groot. Als toegift kwam de toezegging ‘Kill You’. Een mooi rustig nummer om de toeschouwers weer wat tot rust te brengen. Aantrekkelijke band dit VICTIM VICTIM.
Dansbaarheid bij VICTIM VICTIM
