Loading...
Recensies 2017

Briana Marela pakt op het laatst de emotie

GRONINGEN – Het was het eerste concert van Briana Marela met haar band op de Europese toernee. De artieste met haar bandleden maakte aanvankelijk dan ook een wat onwennige indruk op het podium in de Lutherse Kerk in Groningen. ‘Be In Love’ was natuurlijk een mooie oproep, maar dit rustige lied kwam nog niet echt los. Gelukkig wende het podium snel en Briana Marela, samen met bandleden Natalie Day die ook prominent op het podium stond en een verstopte, vaak op de knieën opererende, percussionist Joel Skavdahl, kwamen steeds beter in hun muzikale kracht te staan. Briana Marela is een artieste, producer en componiste die in haar muziek electronica weet te verbinden met klassiek, folk en pop. Een rijzende ster in de synth muziek. ‘Funny Pop Songs’ noemde de Amerikaanse zelf haar liedjes tijdens het concert. Na de rustige opening was ‘Give Me Your Love’ iets meer uptempo en veel aansprekender. Natalie Day ondersteunde haar in de zang en ook van achterop het toneel werd meegezongen door Skavdahl. Dat klonk prima. Marela haar eigen zang combineert een warmte met een soms hoge zang en dromerige zang. In haar teksten is een vaak voorkomende stijlvorm de repetitie. Steeds keerde dezelfde zin terug en op het moment dat het saai dreigde te worden kwam ze met een couplet. Het was een vorm die ze consequent in de meeste liedjes toepaste. Daar kan nog meer variatie in worden gebracht. Veel synth werk deze dag met percussie. Mooie nummers als ‘Quit’ en ‘Feel what I Feel’ die voornamelijk afkomstig zijn van haar in de zomer uitgekomen album ‘Call It Love’. Dat de zangeres zich steeds beter op haar plek ging voelen bleek wel uit haar introducties. Leek het eerst welhaast dat ze bang was het publiek te begroeten, later ging dat uitstekend. Ook in de muziek werd het mooier, helemaal omdat ze op het laatst steeds prachtig de emotie wist te pakken. De laatste twee nummers waren de hoogtepunten van het concert. Eerst het prachtige ‘Rise’ waarin Marella met de loop een koor wist te scheppen van haar eigen zang in een heerlijk intens nummer dat pas echt de kwaliteiten van deze artieste liet zien. Het eindigde in een storm van distortion waaruit het afsluitende ‘Farthest Shore’ naar voren kwam. Aarzelend begonnen, maar met overtuiging afgesloten.