FEERWERD – Zo halverwege 2017 waren ze er ineens. Melle Leijten en Suze Commandeur waren elkaar in het Groninger muziekwereldje tegen het lijf gelopen en ondanks dat beide afzonderlijk van elkaar actief waren, werd besloten dat gezamenlijke krachten ze verder brachten en daarom Blue Eskimo geboren. Voor de naam werd inspiratie gezocht in een Leonard Cohen song. Voor het eerst in het bestaan van Blue Eskimo werd opgetreden in Feerwerd. In d’ Olle Schoul is het team van Rode Haan Live neergestreken voor weer een winter vol muziek en daarbij kreeg ook Blue Eskimo het verzoek om hun mooie folk liedjes te komen zingen. Een prachtige nieuwe kennismaking met het duo dat duidelijk stappen heeft gezet. Het duo begon met het aansprekende ‘Dead Man’s Burden’ of zoals het werd aangekondigd een liedje over de dood, althans de doodsverklaring. Een mooi voorbeeld van een lekker vlot en aansprekend Blue Eskimo nummer, waarin Suze commandeur vocaal de leidsels in handen nam en met de mandoline het ritme verzorgde, waar Leijten de sologitaar speelde en de harmonieën verzorgde. Wat rustiger was ‘Right by the Sun’ met eveneens een fijne mandoline en nu Leyten als voornaamste zanger. Vaak prima, wat droge en her en der stuntelig ontwapenende verhalen over de liedjes, zoals voor ‘The Garden’, waar langdurig werd gezocht naar het woord tuinier of tuinman. Het duo moet nog meer echt zijn plek vinden op het podium. Er thuis horen. Wat meer uitgesprokenheid, zelfverzekerdheid en ervaring. Wat meer showmanship. Liedjes schrijven kan het duo ‘Black Bird’ is fijn net als ‘Confessing Colours’ met beide op gitaar. Erg mooi was ook ‘Dance around the Dance’, waarvoor in het werk van de dichter Yeats inspiratie werd gevonden en diens vraag. Als je kijkt naar een dans, zie je dan de dans of de danser. Muzikaal de mooiste liedjes waren die waar de mandoline of banjo een tegengeluid voor het gitaar geluid vormde. Ook hier telt dat het nog meer gewoon, meer vertrouwd moet worden. De banjo had sowieso een hoofdrol, want naast het prettige geluid produceerde het instrument ook een vervelende storing, wat Commandeur noodzaakte om halverwege een nummer het instrument maar ter zijde te leggen. Voor de banjo echter stond nog één nummer op het programma. Met speciale gast banjonist en zanger Leon Commandeur van Howling and The Wolf werd van deze formatie akoestisch en voor het podium ‘Lay With You’ gebracht. Altijd een risico zo’n intermezzo, maar omdat dit nummer in het verlengde lag van het werk van Blue Eskimo en de hele avond er al wisselende leadzang was, kwam de band er mee weg, hoewel het ook niets toevoegde. Het concert werd fijn afgesloten met ‘The Seed’ en ‘The Treasure’. Blue Eskimo heeft zeker stappen gemaakt en is fijn op weg, maar er is ook absoluut nog werk aan de winkel.
Blue Eskimo maakt stappen
