VEENDAM – Petter Andersson, Andreas Granquist, Marcus Berg, Rasmus Lingren en natuurlijk Jan Nordstrom. Zweedse voetballers die na een transfer naar Groningen hier hun triomfen vierden. Anne-Lie Persson past ook in dat rijtje, hoewel in een andere discipline. Vanuit Zweden streek ze neer in Groningen en bleef daar hangen, met Marco Kerver in een Hans Nijland rol die haar een levenslang contract aanbood. Met een concert in het Theater Van Berestijn in Veendam presenteert Anne-Lie Persson op overtuigende wijze haar nieuwe cd ‘The Wide Open’. Net als het album kende het concert een opening met de winden van haar thuisland Zweden in de hoofdrol en dat was een meer dan overtuigend begin. Het was een afwisseling van mooie uptempo nummers met ballads en vooral in die laatste categorie reikte Persson naar de hoogtepunten van het concert. Daar kwam haar stem tot het hoogtepunt en op de momenten dat ze zich echt liet gaan. Persson vertelde dat ze in het verleden kritiek had gehad op het feit dat ze te mooi en netjes zingt na zo’n uitbarsting. De zanglerares die het dan even wint van de zangeres. Die kritiek is terecht. Als je een stem hebt als Persson die zo veel temperament en emotie in zich kan hebben zou te netjes zingen verboden moeten worden. Gelukkig liet Persson zich vaker gaan en dat waren de rozenbottels in de Nyponsoppa of het vlees in de Pitepalt. De smaakmakers van het gerecht. Naast de opening stak ook het gevoelige ‘Mournin’ my Birthday’ er boven uit, waarin de met een prachtige stem gezegende Persson het verhaal van haar grootmoeder vertelt die als laatste van haar generatie iedereen om zich heen ziet wegvallen, maar wat een trots zal Anne-Lie’s oma voelen als dat trieste gegeven toch in zo’n mooi liedje wordt gevangen. persoonlijke nummers waarin de Zweedse Groningse overtuigde.
De opstelling was wat ongelukkig. Bij een aantal nummers werd Persson vocaal ondersteund door de andere leden van Treats, haar band. Er was gekozen voor een kwartet upfront, maar omdat veel nummers ook alleen werden gezongen stonden er juist in die nummers veel ongebruikte microfoons pal in zicht. Ook het drummen van Dennis Elderman was dermate enthousiast dat het af en toe door de zang heen knerpte. Deze puntjes laten onverlet dat Persson zeer overtuigde in haar presentatie en moeiteloos glorieerde. Passend hoogtepunt was verder het optreden van de drie koren die Persson onder haar hoede heeft en die haar op een aantal nummers ook bijstonden. De verenigde koren brachten Leonard Cohen’s ‘Hallejujah’ in Zweedse vertaling een mooi statement in deze tijd en met dit concert.
Anne-Lie Persson overtuigt in persoonlijke nummers
