MEPPEL – Een podium, een publiek, resonator gitaar, drum en verfrising. Andrew Ellis heeft weinig nodig voor een mooie show. Op Sunday Roots Festival in Clouso Meppel wist de man uit Toledo een fijn optreden te geven aan het eind van een lange reeks Europese optredens. Na een maandje uitpuffen thuis keert Andrew Ellis overigens weer terug naar Europa voor een toernee door Spanje, maar nu genoot Meppel van een optreden. Op zondagmiddag haalde Ellis eerst herinneringen op, want hij trapte af met ‘Saterday Night’. Direct klinkt dat krachtige geluid van de resonator gitaar ondersteund door een stevige beat. De stem van Andrew Ellis is rauw en bluesy. Het is een mooie opening en lekker uptempo. Een duidelijke blues inslag gemixt met folk en Americana. Dit is muziek voor Sunday Roots. In hoog tempo vervolgt de man uit Toledo zijn optreden en speelt ‘Snake Drive’, net iets rustiger dan zijn opening. De zang is rauw en vol soul. Hij spreekt weinig, maar zingt des te meer. Hij brengt een rauwheid, openheid en directheid met zich mee. Geen omwegen, direct op zijn doel af. Je merkt de levenservaring van Ellis die een ruwe tijd achter zich heeft gelaten. Een man die de weg kwijt was op alle mogelijke manieren noemt hij zichzelf en in zijn muziek, familie en de steun die hij vond bij podia in Toledo om op te kunnen treden de draai heeft gevonden naar een betere toekomst. Hi zal altijd dat stuk open zenuw bij zich houden en dat maakt hem ook een prima artiest. Zijn stem is diep en prachtig, de resonator een geweldig instrument en de liedjes overtuigend. ‘Mamma’s Gonna Hate This Song’ volgt, maar Mamma is er niet bij, tenzij je tourmanager Kurt de Bont zo kunt betittelen, en het publiek vind het prachtig. Op een krachtige wijze wordt het afscheid van dit te korte optreden ingezet met ‘I’m Local’ om dat te eindigen met ‘Hold-On’. Een zeer prettig optreden dat volgende keer best meer ruimte mag krijgen in het tijdsschema. Andrew Ellis is een muzikaal prima artiest die ook wat te vertellen heeft in zijn liedjes. Hij mag het nog iets meer kaderen, maar een fijne kennismaking.
Andrew Ellis heeft weinig nodig voor mooie muziek
