MARIBOR – De digitale editie van Eurosonic dit jaar in januari was zeker geslaagd, maar de komende editie moet weer gewoon muziek worden, zoals dat op zijn mooist is. Live op een podium! Een ander voordeel is dat tijdens de gespreken vooraf al veel prachtige muzikanten kunnen worden ontdekt en de schitterende steden waar ze werken en wonen bovendien. Maribor ligt zo ongeveer waar Slovenië, Oostenrijk en Kroatie elkaar ontmoeten. In de stad wacht Žan Hauptman zanger en pianist bij Hauptman. “Hauptman is een gediplomeerd jazz-zanger en autodidactische pianist. Zijn muziek wordt getypeerd als een mix van jazz, alternatieve R&B, soul en pop. Via relaxte grooves neemt hij afstand van de doorsnee arrangementen en harmonieuze aanpak van veel hedendaagse popartiesten”, kenschetst Eurosonic deze deelnemer van het showcase festival in januari 2022. Als we via de E59 door de Alpen vanuit Graz de stad naderen presenteert deze zich prachtig aan de oevers van de Drava. Een fabuleus mooie stad en al snel zitten we om tafel met Žan Hauptman. De rijk gevulde Pohorje pisker, een stoofschotel, bedanken we voor, maar koffie met een plaatselijke Pohorska gibanica, een heerlijke vruchtentaart, kleurt ook culinair het gesprek.
Maribor is toch een stad van aanzienlijke omvang. Kenmerkende witte huizen met rode daken, prachtige pleinen en schitterende bruggen die de om de rivier heen gedrapeerde stadsdelen verbinden, maar het internationale verkeer verder leiden. De complimenten neemt Žan Hauptman dankbaar in ontvangst, maar hij plaatst ook een kanttekening: “Helaas hebben we geen goede muziek locatie waar we voor een publiek kunnen optreden, maar we hebben wel veel plekken om te oefenen. Er zijn veel geweldige muzikanten en ik ben erg blij om met hen te kunnen werken.” Hoe dat komt is ook direct duidelijk als we terug keren naar de jeugd van de pianist en zanger. “Mijn muziekopleiding begon op de basisschool toen ik de basis muziektheorie leerde. Het kwam allemaal door mijn vader. Hij is een hobbymuzikant. Hij leerde me zingen en leerde me ook “De kwintencirkel”.” De kwintencirkel is een voorstelling om de samenhang tussen de toonsoorten in de gelijkzwevende temperatuur duidelijk te maken. Twee toonsoorten zijn het nauwst verwant als zij een kwint uit elkaar liggen, citeren we ter verduidelijking even wikipedia. “Daar ben ik mijn vader oprecht dankbaar voor”, knikt hij.
We verdiepen ons verder in de muziek, die mix van jazz, alternatieve R&B, soul en pop, waarbij in sommige Hauptman nummers die jazz duidelijk de basis is, maar op andere momenten veel minder prominent. “Ik ontwikkelde mijn eigen geluid door jazzzang te studeren en te luisteren naar allerlei verschillende genres. Ik zou zeggen dat ik bij stukjes en beetjes jazz, soul, funk, neo-soul en r&b-elementen heb opgepikt. Op de een of andere manier versmolt het tot wat je op mijn debuutalbum kunt horen. De meeste liedjes die ik heb geschreven gaan over liefde. Ik schrijf over mijn eigen ervaringen, of soms verzin ik een verhaal in mijn hoofd. Meestal neem ik een demo-track op met mijn midi-keyboard waarop ik drums, bas, toetsen en of synths neerleg en daarnaast werk ik tegelijkertijd aan de songtekst en de melodie.” Voor zijn zang heeft hij een opleiding gehad, maar de piano heeft zichzelf leren spelen. Hij legt uit wat het voordeel hiervan is ten opzichte van een formele studie en hoe hij dit in zijn muziek gebruikt. “Nou, ik denk dat ik daarom meer ruimte laat voor andere instrumenten en elementen om wat meer op te vallen. Als ik heel complexe lijnen zou zingen en spelen, heel ritmisch, zou het waarschijnlijk te druk zijn. Ook helpt het leren van piano mij enorm bij het schrijven van de melodie en of akkoordwisselingen en bij “stemvoering”. Ik hou er niet van om voorspelbaar te zijn, vooral niet in muziek. Ik wil echter nog steeds een “popsong” schrijven, maar met mijn eigen draai. Ik wil dat mijn muziek ademt, een luisteraar tot dan onbekende informatie geeft binnen de reeds bekende structuur. Ik wil ze uitdagen maar tegelijkertijd iets meegeven dat hen bekend voorkomt, bijvoorbeeld akkoordenschema’s, eenvoudige melodielijn en dat soort dingen…..” laat hij even een stilte vallen om zijn gedachten te ordenen.
“Alles wat ik zeg of doe moet een betekenis hebben of het nu gaat om de liedjes op mijn album en de gesproken delen ertussen ze zijn er met een reden”, pakt hij het gesprek weer op. “Ik ben goed georganiseerd, ik denk altijd vooruit, ook bij het schrijven of arrangeren van liedjes.” Dat blijkt, de Eurosonic deelnemer overhandigt het album ‘Finished, Not Perfect’ met het verzoek om het te recenseren. “Ik denk dat goede dingen komen voor degenen die wachten. Ik ben erg blij met hoe radiostations en festivals in Slovenië me hebben geaccepteerd en gesteund. Ik heb er altijd van gedroomd om naar het buitenland te gaan en ik denk dat dat nu ook uitkomt. Dus, om je vraag te beantwoorden; ik heb een aantal “checkpoints” bereikt met dit album, maar nog niet allemaal.”
Uiteraard moeten we het hebben over optreden. Dat is tenslotte het doel van Eurosonic. We beginnen echter met een ander doel, het zakelijke. “Ik wil iemand vinden om mij te helpen en mijn muziek te laten horen, ik heb echt een manager nodig die me kan helpen om geboekt te worden om in het buitenland te spelen”, heeft Hauptman dit aspect van Eurosonic helder voor ogen. Uiteraard hoeft die manager niet te wachten tot het festival om met hem in gesprek te gaan. Dan vervolgen we over optreden in het algemeen en wat we specifiek in Groningen mogen verwachten “Ik ben heel eerlijk en mijn muziek ook. Mijn doel is om luisteraars en fans een goed gevoel te geven en ze iets te geven dat ze zich zullen herinneren ,we hebben de neiging om gevoelens te onthouden, niet dingen en als luisteraars zich goed voelen, geven ze die energie aan ons terug, dus het is een win-winsituatie. Ons concert wordt 40 minuten goede energie en gemakkelijke, maar complexe muziek. De band is vanaf het begin bij mij, dus we zijn erg verbonden. Bovendien zullen we wat zijdezachte zang toevoegen om je het gevoel te geven dat je op een Marshmallow zweeft”, lacht Žan Hauptman ter afscheid. Op de terug weg luisteren we naar dat wonderschone album en dan weet je zeker dat de schoonheid van Maribor zeker op hem is afgestraald, maar ook de internationale ligging van de plek, want dit is toch wel heel erg aansprekend voor een groot publiek, met prachtige zang en je zweeft weg op de Marshmallow’. En Maribor, dat mag op het lijstje voor een vakantie.