Loading...
Recensies 2018

Vocale pareltjes bij Sweet Alibi

VEENDAM – De meenste bands zouden al blij zijn als ze in hun midden één zanger of zangeres hadden die de kwaliteit van een Jess Rae Ayre of een Amber Rose ook maar kunnen benaderen. Rijkdom is ongelijk verdeeld in de wereld en dus beschikt het Canadese Sweet Alibi niet over één, maar twee prachtige lead zangeressen en met Michelle Anderson ook nog iemand die veel toevoegde aan de harmonieën. Op het podium van Van Berensteijn in Veendam tijdens de Blueprint Sessions werden er dan ook een aantal vocale pareltjes afgeleverd. Dat begon met ‘Keep Showing You’ waarin Jess Rae Ayre vocaal het voortouw nam. Een prachtig broeierig ingehouden nummer, dat erg paste bij de zang van Ayre, die het laten wachten op een uitbarsting die misschien wel misschien niet komt heel mooi beheerst. Hiervoor kon Amber Rose niet onderdoen en ze overtrof Ayre nog in het prachtige, dreigende, onder de oppervlakte zich naar bevrijding worstelende ‘Walking in the Dark’, dat een eerste hoogtepunt was in het optreden van deze band die in Canada de nodige naam en faam heeft. Het nummer was mede zo prachtig omdat het ging over het sterven van de moeder van Rose en haar dit zichtbaar aangreep en dat vertaalde zich in de zang. De bevrijding kwam met ‘Deep’, vlotter en steviger aangezet met een glansrol van Michelle Anderson op de banjo en Amber Rose in de lead met zang in een vrolijk liedje over depressie. Naast het drietal in overeenstemmend zwart geklede dames op de achtergrond Alisdair Dunlop op basgitaar en Jake Bell op de cajon die daar prima werk leverden. Sweet Alibi is een formatie die al een flink aantal jaar met hun prachtige roots en folk muziek een mooie naam heeft opgebouwd. Fijn is de wisselwerking op het podium tussen de drie dames, die allen een heel eigen karakter meebrengen en dat niet elkaar laten bijten, maar juist elkaar aanvullen. De wisselende leadzang stoort niet, maar is prettig, want het karakter van de band blijft intact vooral ook door de prachtige driestemmige harmonieën. Met het vlotte ‘Middle Ground’ waarbij het ging over jezelf blijven ook in hectische tijden werd de eerste set afgesloten. De liedjes werden stuk voor stuk voorzien van een mooie inhoudelijke introductie door Rose of Ayre. Het begon wederom rustig na de pauze met ‘I’ll Wait’ met de broeierige zang van Ayre gevolgd door het vlottere met de heldere zang van Rose in ‘Pick Up Truck’, een meezinger. Na de cover ‘No Fear, All Heart’, kreeg het optreden een prachtig einde met het stevige ‘Trial’ waarin de band nogmaals die fantastische zang kon laten horen. Sweet Alibi was prachtig.