Loading...
Recensies 2019

Verstilling en prachtige teksten bij Kris Delmhorst

SPIJKERBOOR – Terwijl haar man de oprit sneeuwvrij maakt en dat laat merken in een Facebook reclame campagne om tour van zijn vrouw te promoten is Kris Delmhorst haar muzikale vleugels aan het uitspreiden in een voor de lente ontluikend Europa. Met de assistentie van Austin Nevins tourt ze door onze streken om te genieten van het hele andere weer dan de winter die haar woonplaats, klein plekje ongeveer drie keer Spijkerboor, aldus de zangeres, in zijn greep houdt. Toch passen haar liedjes bij de winter. In haar liedjes speelt verstilling een belangrijke rol. Dat doet Delmhorst in een mooie afwisseling met nummers die krachtiger zijn. Het begon echter met verstilling in het rustige en intens gebrachte ‘All The Way Around’. Een sterk en erg mooi Americana nummer dat Delmhorst en Nevins lieten volgen door ‘Temporary Existence’ dat net iets vlotter was en het eerste hoogtepunt van het concert het indrukwekkende en diep gevoelige ‘The Wild’. Dat nummer is ook het titelnummer van haar pas verschenen album dat erg mooi is. Voor het concert bracht de Amerikaanse vooral nummers van dit nieuwe album voor de pauze. Hierbij hield ze met het sterke en wat pittigere ‘Rules to Games’ en daarna weer het rustige en verhalende ‘I Don’t Need To Know It All’ ook de volgorde aan van het album dat ze op deze manier uitstekend aan de man bracht wat al in de pauze voor een file bij de merchtafel in Spijkerboor zorgde. Echter waar op de plaat bij nummer 6 ‘Magnolia’ staat, week het duo nu af en ging verder met ‘Foolish Blood’ wat track nummer 8 op het album is en één van de meest robuuste nummers dit optreden. De stem van Delmhorst is warm en helder, maar met een lichte vleug van heesheid had ze net voldoende grip om her en der een flinke dosis emotie aan de liedjes mee te geven. Het loont daarnaast de moeite om te luisteren. Haar teksten zijn prachtig en als prettige bijkomstigheid zingt ze super verstaanbaar, waardoor deze pareltjes niet verloren gaan voor de luisteraars. Het is folk en Americana met nu en dan een vleugje blues. Vooral tegen het einde van de set werd het bloedmooi met het krachtige ‘Lonely West’en het zeer intense ‘Color in the Sky’ dat volgens de zangeres een diep blauw is. De eerste set werd afgesloten met een nummer dat overschoot op het album ‘If This Aint Heaven’ dat echter op een EP verschijnt. Teveel opgenomen verontschuldigde de zangeres zich daarvoor. In de tweede set vooral ouder werk uit het ruime aanbod dat Delmhorst heeft aan prachtige liedjes. Ze maakte indruk met ‘Saw It All’, ook één van de pepertjes in het concert en één van de nummers waarop Austin Nevins kon uitblinken. Voor de tour hadden ze al anderhalf jaar niet samen gespeeld, maar deze combinatie was dat zeker niet aan te merken. Moeiteloos vulde Nevins met prachtige kleuringen de liedjes in, zelfs zoals tijdens het toegift. Op verzoek speelde het duo ‘Strange Conversations’ en ‘The Drop and the Dream’ van een album uit 2006. Liedjes die onbekend waren voor Nevins en normaal niet op de setlist staan. De gitarist kon op gehoor en muzikale intuïtie dat moeiteloos invullen. In de tweede set steeds prachtige oudere nummers zoals ’92th Street’, ‘River wide’ en vooral ‘Homeless’, maar met ‘Horses in the Sky’ ook een gloednieuwe song die bewijst dat er nog veel in het vat zit bij Kris Delmhorst.