Een feestje, dat is het nieuwe album van The Dustbowl Revival. Het Amerikaanse gezelschap weet vanaf het openings- en tevenstitelnummer de stemming er in te brengen. Vrolijke nummers die zijn verankerd in de muziek van Louisiana en andere plaatsen waar muziek vrolijkheid bracht. Een mooie mix van dixieland, bleus, jazz, soul, maa ook country en zelfs keltische invloeden, kortom een album vol met de vrolijke kant van de roots muziek, waarbij in de onderwerpen toch niet af en toe wel degelijk oog is voor de omstandigheden waarbij deze muziek even voor wat ontspanning moest zorgen. Mooi is ook het dansbare ‘Old Joe Clarck’. Een fraaie hoofdrol hierin als dirigent van de dansers is er weggelegd voor de viool. Dan volgt het vrolijke ‘Feels Good’. Het is het eerste nummer waarin lead zangeres Liz Beebe het voortouw neemt in plaats van zanger Zach Lupetin. Beide zijn gezegend met hele fijne stemmen voor dit genre. Sterk is de blazerssectie die de muziek van The Dustbowl Revival kleuren, bijvoorbeeld in ‘Ballad of the Bellhop’, maar ook in veel andere nummers. Met veertien live opgenomen nummers, deels tijdens optredens, deels in de studio, is het een mooie dwarsdoorsnede van wat dit gezelschap op het podium brengt. Het is een album zonder pretenties. Gewoon even een uurtje feest met vrolijke klanken. Speciale aandacht nog even voor het prachtige ‘Never had to Go’ met een Liz Beebe in topvorm.
The Dustbowl Revival – With a Lampshade on
