Loading...
Recensies 2017

Tangarine brengt verzorgde liedjes

DRACHTEN – Keurig verzorgde liedjes met die fluweelzachte licht zalvende stemmen. Tangerine heeft zich een eigen plek in de Nederlandse pop uitgekerft en staat met verschillende andere bands vooraan bij de herleving van de Americana in Nederland. Ook in Drachten op De Jûn fan Peije in het Thalenpark was dit het recept. Een rustig begin met ‘When I Look in Your Eyes’, iets bemoeilijkt overigens door de grote zonnebril van Arnout Brinks, maar gelukkig kijken de ogen van Sander Brinks ons helder aan. Van dit rustige begin wordt het iets vlotter met ‘The Book That Can’t Be Read’ en ‘Where Did My Happiness Go’ maar echt loskomen wil het nog niet. De nadruk blijft liggen bij de mooie liedjes die prachtig zijn en bij het spelen daarvan deze liedjes op een fijne correcte manier, maar nergens schuurt het. Een prima band, goede zang en fraaie liedjes geeft toch veel te genieten. Met ‘Everything is Different now’, wordt de vaart er nog even uitgehaald. Af en toe een woordje met het publiek, maar inhoudelijk wordt het niet. De omslag komt bij ‘Thank God For You’. De band verdwijnt van het toneel en samen spelen en zingen Arnout en Sander Brinks het lied, mooi en gevoelig, maar toch ook met een pit die er daarvoor niet was. Het tempo ging ook omhoog, te beginnen met ‘New York City’, de zonnebril kwam af en de reacties van het publiek werden enthousiaster. De heren bewogen ook meer op het podium in nummers als ‘Howling Wind’ en het erg mooie ‘Only One Last Teardrop’. Het mooiste nummer deze set van de heren uit Assen was ‘Stars in Your Eyes’. Een nummer geïnspirerd door woestijn nachten in Tuscon Arizona tijdens het opnemen van hun laatste album ‘There and Back’. Het is een nummer met fraaie klanken en even is de woestijnnacht ook in Drachten. Een prachtig nummer vol beleving en ook muzikaal met mooie effecten en een liedje dat aankomt. Erg fijn en sferisch. Daarna wordt er een stevig einde ingezet. ‘No Recall’is lekker stevig en ‘You Ain’t Going Nowhere’ een welhaast authentiek country nummer waarin het zaak om ook de band even in de schrijnwerpers te zetten door alle bandleden ook even te laten zingen. ‘Things Go Like This Anyway’ is de stevige uitsmijter, waarna de band nog even terug komt voor ‘My Friend’. De opening was steriel, maar het einde prachtig en zo kwam het toch nog goed in het Thalenpark in Drachten.