Loading...
Recensies 2016

Steering Ships With Empty Bottles doet dansen in de kou

GRONINGEN – “Sharpen up the Meat Cleaver”. Dat is nog eens een titel om mee te beginnen. Steering Ships With Empty Bottles deed precies dat bij de Knarie Open Air op Koningsnacht in Groningen. “Als afsluiting speelde het duo ‘Let It Burn’. Met dergelijke liedjes in een donker, natter en kouder wordend Groningen en met dansende mensen rondom het podium macht het niet verwonderen dat er een memorabel concert plaatsvond. De SS Web, zoals de Steering Ships zichzelf vaak afkorten maakten er inderdaad wat moois van. Lied geïnspireerd door shanty’s met invloeden van punk, rock en folk. Ook dit is Americana op zijn best en rauwst. Mooi instrumentarium ook met het washboard waarop Cris Bissell zijn vingers als een duivel heen en weer liet gaan en Henry Berger met zijn karakteristie zangstem en aanvankelijk op gitaar en later op banjo. De banjo was de enige die zich op zijn best voelde met de omstandigheden. Berger waarschuwde dat de banjo wel wat stemwerk nodig zou hebben deze avond, maar het normaal zo nukkige instrument bleef voorbeeldig op de juiste toon. Eerst kwamen er echter nog wat werk op de gitaar voorbij. Fraaie energieke liedjes als ‘Hanging Around’, het sterke ‘Drag me Straight to Hell’ en het aansprekende ‘Chaser’, waarna voor ‘Gambling’ dat een hoogtepunt deze avond was, de banjo ten tonele verscheen. Daarop groeide de band tot grote hoogte. Een prachtige combinatie en sterke zang. Zang die past bij de rauwe liedjes over het zeemansleven, drank en ongelukkige liefdes. ‘If We Ever Wake’was even een rustpuntje, waarna het met ‘Sway en ‘One Last Gasp’ weer stevig en dansbaar verder ging. Jammer was dat er weinig tijd was om af en toe iets te vertellen, maar bij de verscheidenheid aan liedjes miste dat niet. Met ‘Drink Until I Drown’ kwam een einde aan het banjo intermezzo. ‘….And So I Pray’ was het begin van het einde. Na afloop vertelde Berger al dat hij door de kou zijn gitaar snaren niet meer kon voelen. Het weerhield hem er niet van om nog een spetterende ‘Let It Burn’neer te zetten samen met ‘Bissell’ in de tent en in de regen werd gedanst. Een heerlijke kan van de Americana. Donker en intrigerend van de zelfkant van de maatschappij. Liedjes van de verstotenen, de zeelui, de dronkaards en al die anderen. The Meat Cleaver was meer dan scherp. Intrigerende lui deze Amerikanen.