Af en toe duiken er toch tot nu obscure pareltjes op die er om schreeuwen een groter publiek te krijgen. Shadowhand is zo’n pareltje. “Ghost Like Soul,” omschrijft de Canadese formatie zijn muziek. De band begint met dit album succes te boeken rondom thuisstad Ottawa in Canada, maar de muziek is dermate aansprekend dat meer succes vanzelfsprekend lijkt. Shadowhand bestaat uit Jamieson Mackay met prachtige zang en verder is hij gitarist en pianist. Matthew Corbiere is even eens gitarist, Brandon Allan Walsh verzorgt het baswerk en Sean Tansey is verantwoordelijk voor drums en percussie. Het zijn allemaal gelouterde muzikanten. Corbiere zat ondermeer in Winchester Warm en Acres, terwijl Brandon Allan Walsh en Sean Tansey in de formatie Lost To The River hun kilometers maakten. Shadowhand is wel omschreven als de superformatie van Ottawa. Een aantal titels van dit album zijn eerder verschenen onder Jamieson Mackay’s eigen naam. De zanger is eveneens bekend van de formatie How Far to Mexico. Van oorsprong was dit het solo project van Jamieson. Folky liedjes die zich hebben ontwikkeld. Die zijn aangevuld, waarbij bandleden zijn gekomen en uiteindelijk zijn de leden van Shadowhand ook samen aan het schrijven gegaan. De folk/americana achtergrond is gebleven, maar het album voelt dromerig en ruimtelijk. Het is rustige muziek met diepgang. Er zit ontwikkeling in de nummers als je ze luistert en nogmaals beluistert. Het album start met het korte titel en openingsnummer, dat gelijk instrumentaal de sfeer zet. Traag en rustig trekt het je het album in. De zang van Mackay weet je te raken in ‘Leaving Alberta’ en laat je gedurende het album niet meer los. Iets meer tempo bevat ‘Split’. Prachtig is ‘Passing Through’. Het is muziek wat het experiment niet schuwt, mooie teksten bevat en prachtig klinkt. Ook een liedje als ‘Tell Me Why’ is schitterend. Het risico met trage dromerige muziek is dat het saai kan worden. De liefhebber van diepgravende luisternummers zal echter dit niet zo ervaren. Het is gelaagd en diep. ‘Getta Know You’ is weer iets vlotter. ‘Light of Afternoon’ is delicaat met een prachtige piano opening. Het album is het werk van vier uitstekende eigenzinnige muzikanten die hun sporen dermate hebben verdiend dat ze wars zijn van conventies en het geluid laten horen wat zij willen laten horen. Erg fijn. Het album helemaal afluisteren loont. Het beste is tot het laatste bewaard met het fenomenale ‘West Quebec’.
Shadowhand – Through The Fog
