Loading...
Recensies 2019

Scherpe gitaren en dromerige stemmen bij Sugar Candy Mountain

GRONINGEN – Wat een geweldig prettig concert gaf Sugar Candy Mountain bij hun debuut in Vera Groningen. De formatie rondom zangeres en gitariste Ash Reiter en drummer Will Halsey had er zin in en uiteindelijk waren de lichten al aan in de zaal maar was de run op de merchtafel nog niet voorbij. De Californische formatie had als begeleiders op het podium Sean Olmstead op gitaar, keys en zang en Jeff Moller op bas die inmiddels zijn uitgegroeid tot vaste bandleden, nadat de formatie een poos zoekende is geweest naar de juiste vorm. Op het menu de eigen versie van psychedelische dromerige surf rock met pittige uitschieters. Sugar Candy Mountain begint a-typisch. Als ‘Echopraxia’ wordt ingezet is het niet Ash Reiter die zingt, maar combineren Will Halsey en Sean Olmstead hun stemmen om in samenzang de lead voor hun rekening te nemen. Wel een prachtige song met een teug dromerigheid. Reiter kan dat haar zangkwaliteiten etaleren in de Fpodbpod cover ‘Mama Fell Asleep’. Geen toevallige keuze, want dat is de band van Sean Olmstead. Iets feller en erg mooi is ‘Tired’ en prachtig het rustige ‘Split in Two’. ‘Split in Two’ is één van vele nummers waarin één van de kenmerkende Sugar Candy Mountain elementen naar voren komt. De dromerige zang die erg mooi contrasteert met het scherpe gitaarspel van Reiter die fijn die dromerigheid doorbreekt en openingen maakt. Het geeft de liedjes erg veel diepgang en kracht. In de opbouw van de setlist is niks mis. Ieder liedje is fijn individueel gekaderd en bijvoorbeeld het rustige ‘Eye on You’ wordt afgewisseld met vlottere ‘This Time Around’ met een sterk gitaar intro van Olmstead en dan weer het meer relaxtere ‘666’. Aankondigen daar deed Sugar Candy Mountain niet aan. De band ging op het podium in een soort trance en wist het publiek daar eigenlijk zonder inspanningen en op kracht van hun liedjes in te trekken. Af en toe werd daar even uit opgeschrokken. Het zijn prachtige liedjes die Sugar Candy Mountain te bieden heeft, deels afkomstig van hun eerste album ‘666’ of van hun recent verschenen plaat ‘Do Right’. De stem van Reiter is nu en dan bedeesd met die fijne dromerige kwaliteit, de sound is vaak ruimtelijk en sferisch met uitstapjes naar de psychedelica. Op keys verzorgde ‘Olmstead’ het mooie sferische intro van ‘Windows’ voor de rest van de band bijviel in dit rustigere nummer en in de Kraftwerk cover ‘Neon Lights’ mochten Halsey en Olmstead wederom de zang verzorgen Na het einde van het optreden werd het steeds feller en krachtiger. Na het felle ‘Tidal Wave’ een sterk rockende en lang instrumentale nummer verdween de band van het toneel om snel terug te voor het toegift ‘Atlas’, met nogmaals die mooie combinatie van psychedelische felheid in een naar de kosmos reikende song. Een prachtig optreden van deze Californische formatie, waarbij het zeker niet bij dit debuut mag blijven.