Loading...
Recensies 2019

Pokey LaFarge kan het ook solo

GRONINGEN – Pokey LaFarge, die kwam altijd over met band vanuit de Verenigde Staten. Grote bas, blazers, gitaren, washboard, maar nu deed de Amerikaan op Rhythm & Blues Night in Spot / De Oosterpoort in Groningen een solo show. Dat was voor een deel van het publiek even wennen. De zanger merkte al eigenlijk direct op dat hij een toch wat een grotere ontvangst was gewend in Groningen van het inderdaad wat lauw reagerende publiek en halverwege vroeg hij het publiek of ze op wat anders stonden te wachten. Pokey LaFarge als pauze muziekje? Waarschijnlijk gewoon even wennen op een festival waar toch her en der niet werd gekeken op enige muzikaal spierballen vertoon en een scheurende gitaar niet ongewoon was. Het was wellicht anders dan wat het publiek gewend was van de Amerikaanse zanger en op een groot festival misschien wat te veel een rustpunt wat LaFarge bood. Wie daar doorheen keek zag een prachtige doorleefde show, kaler zonder toeters en bellen, maar heel oprecht en authentiek. Een show eigenlijk om rustig van te genieten. Na de opening volgde al snel een prachtig nummer als ‘Better Man Than Me’, met zijn heel karakteristieke stem gebracht en lekker vlot met daarna het zeer krachtige ‘End Of My Rope’. Pokey LaFarge hetzelfde, maar dan anders zeg maar. Het sterkst en herkenbaarst is hij in die heerlijke retroliedjes. Op het podium is hij ook solo een echte showman met zijn uitstraling als nachtclubuitbater uit de jaren 30, keurig in het pak, haartjes glad en prima vlot van de tong rollende verhalen. Daarnaast blijft LaFarge iemand die uitstekende songs kan schrijven. Was in het verleden zijn muziek nog echt alsof het 80 jaar geleden op papier gezet, de laatste tijd heeft hij zijn scope duidelijk wat verbreedt. ‘Rotterdam’ was zo’n liedje met een moderne inslag. Een heerlijke song over zijn bezoeken aan Nederland waar hij altijd veel tijd doorbrengt in Rotterdam. Daarmee pakte hij het publiek eindelijk en nu kwam het meer en meer los. ‘Wanna Be Your Man’, volgde en was evenzeer prachtig en erg mooi was het retro hoogtepunt ‘Devil Ain’t Easy’ waarna even weer de rust weerkeerde. Een prachtig optreden, waarin de zanger en gitarist zijn liedjes vooropzette. Dat het publiek deels misschien kwam voor dat feestje, maakte dit niet een minder prachtig en misschien wel indrukwekkender optreden dan met volledige band. Pokey LaFarge zette namelijk zijn kunnen als singer-songwriter in de spotlichten en kwam daar met opgeheven hoofd uit. Een heel andere kant van dezelfde muzikant.