HAMBURG – Noorderzon is een festival waar het gaat om ontdekking. Een festival waar qua muziek het plaatselijke staat naast het exotische en er plek is voor het bekende en onbekende artiesten. Niet eens hier zo heel ver vandaan is net als Groningen nog zo’n bruisende muzikale metropool. De Hanzestad Hamburg. Historisch was er vroeger veel uitwisseling tussen beide steden qua handel en cultuur. Maar wie weet nu nog welke bandjes er populair zijn in Hamburg? Vooruitstrevend? De moeite waard? Poems for Jamiro bijvoorbeeld. Liefst drie keer staat de formatie op Noorderzon. Op 21 augustus op Podium Plataan en op 22 augustus nog twee keer in de keet bij Wishfull Music.
“Als kind schreef ik een fantasy roman voor mijn ouders als een kerstcadeau”, vertelt Nina Müller die samen met Laila Nysten Poems for Jamiro vormt. “De held van dit boek was Jamiro. Na een trip naar New York in 2013 kwam ik terug naar Hamburg en voelde me so geïnspireerd door al die mooie mensen die ik had ontmoet en de muziek die ik had gehoord, dat ik niet kon stoppen met het schrijven van liedjes. Alles voelde precies zo als toen ik in mijn jeugd begonnen was met het schrijven van muziek. Ik maakte me nergens zorgen om, het enige wat telde was dat die liedjes geschreven werden. Dit project is dan ook opgedragen in het kind in mij, of het kind in iemand anders. De naam Jamiro doet me weer denken aan wat ik vind waar muziek over moet gaan. Het gaat niet om geld of succes of om beroemd worden. Muziek is op zijn best als het voelt als vroeger en net zo eenvoudig en natuurlijk is als de spelletjes die we speelden als kind.”
Reden voor Nina Müller om nog verder terug te grijpen in de geschiedenis en te vertellen over de vroegste jeugd van beide bandleden. “We zijn allebij als kinderen begonnen in de muziek en zijn daarbij erg beinvloed door onze ouders. Ik schreef mijn eerste liedjes en vormde mijn eerste band met mijn broertje toen ik acht was, nadat ik voor het eerste een liedje van Queen had gehoord op de radio.” De magie van Freddy Mercury werkt ook in Hamburg. “Ons eerste concert was in de woonkamer thuis en ik ben bang dat er in het familiearchief nog steeds wat videomateriaal is, wat misschien daar ook maar moet blijven liggen, van die avond.” Dan schakelt ze over op haar bandgenoot. “Laila’s vader is componist en haar moeder muziekonderwijzer. Ze leerde de viool spelen toen ze vijf jaar was. Ze speelde in een jeugdorkest, nam deel aan competities en alles wat daar bij hoort. Voor ons beide telt dat er altijd muziek om ons heen was, maar op heel verschillende manieren. Hoewel, ook in heb als kind de piano geleerd door het spelen van klassieke muziek, maar ik hield altijd veel meer van popmuziek, terwijl Laila juist van een heel klassieke achtergrond komt. ‘Poems for Jamiro’ is haar eerste pop project.”
Was ‘Poems for Jamiro’ aanvankelijk een solo van project van Nina Müller vorig jaar kwam Laila Nysten haar versterken. “We hebben elkaar ontmoet op de muziekacademy van Lubeck, waar we beide muziek studeerden, We ontdekten dat we beide uit dezelfde wijk kwamen in het noorden van Hamburg. We hadden elkaar daar nooit bewust ontmoet. Laila is een paar jaar jonger dan ik ben. Ik was een solotour voor mezelf aan het boeken in februari 2014. De band waar ik in speelde was uit elkaar gevallen en ik heb toen Laila gevraagd om me te begeleiden op de viool.” ‘Poems for Jamiro’ valt onder de noemer Indie Pop. Mooie verzorgde liedjes, waarin ook de klassieke invloeden terug te horen zijn. Freddy Mercury is iets meer buiten beeld geraakt. “We hebben eigenlijk nooit echt gepraat over welke weg we muzikaal moesten inslaan. Het is gewoon zo gegaan, omdat dit samen doen ontzettend leuk is en dat we er van hielden om onze ideëen te combineren. Aangezien we ook maar met ons tweëen zijn en niet een band van vier of vijf muzikanten moeten we ook wel slimme compromissen sluiten om een ‘groter’ geluid te krijgen. Hoe we nu klinken is geen bewust besluit, het is, haast per ongeluk, zo gegroeid. We houden beide erg van zingen en door de instrumenten waar we de beschikking over hadden in Hamburg is dat zo ontstaan. Ik schrijf de liedjes, maar de arangementen en onze sound zijn sterk beïnvloed door Laila’s ideëen en stem. Door haar klassieke achtergrond is haar gevoel voor melodieen heel anders dan de mijne, daardoor krijgt ons geluid vaak een extra twist. We hebben beide onze eigen rol in de arrangementen.”
Even terug naar die andere havenstad. Niet Groningen, niet Hamburg, maar eigenlijk ligt in New York de geboortegrond van ‘Poems for Jamiro’ door de reis van Nina Müller naar ‘The Big Apple’. “New York was een inspiratie”, verzucht Müller. “Ik kon er niemand. Ik kwam er alleen en stond open voor nieuwe ervaringen. Ik heb er veel en heel verschillende mensen ontmoet. Erg veel muzikanten ook. Ik heb er heel veel muziek gehoord, overal. Op straat, in clubs… waar ik maar kon. Ik heb er met mensen liedjes geschreven en het was erg inspirerend om te zien hoe zij muziek creërden en er met hen over te praten. Hamburg of Berlijn en veel andere steden zouden in principe ook dat effect kunnen hebben. In feite voel ik me altijd erg geïnspireerd als ik een stad zie die ik nog nooit heb gezien. Nu bijvoorbeeld als we op tour zijn en ik nieuwe mensen leer kennen en nieuwe ervaringen op doe. New York was echter zo anders dan alles wat me vertrouwd was, het gaf me ruimte in mijn hoofd. Het is ook nog een heel muzikale stad. Veel van de liedes die we nu spelen komen alweer van na die periode. Het zijn liedjes die beïnvloed zijn door ons leven nu. Wat we meemaken tijdens toernee’s en wie we ontmoeten.”
Een deel van de eerste liedjes is wel op het eerste album van ‘Poems for Jamiro’ terecht gekomen. ‘Homeward Bound’ heet het album. “Homeward Bound’ is opgenomen in Flensburg in het Noorden van Duitsland door een vriend van ons die een fantastische producer is. Het was aanvankelijk bedoeld als solo album van mij, maar toen kwam Laila de band versterken en nu is het ons officiele debuut album. Op het album spelen veel vrienden van ons mee. Op het album is het een echte band geworden en dus klinkt het heel anders als dat we met zijn twee het live spelen. De opname’s zijn gemaakt voor we ons eigen duo geluid ontwikkelden. Het is een erg mooi album geworden en we zijn er erg trots op. We hebben het opgenomen zonder verwachtingen. Het voelde goed om het zo en op dat moment te doen. Met het hele Jamiro project is het nooit onze bedoeling geweest om rijk en succesvol te zijn. Dat hoor je op dit album, het zijn een aantal mensen die samenkomen en muziek maken, omdat samen muziek maken geweldig is. In dat opzicht is het album zeer geslaagd”, lacht Müller. “We krijgen veel positieve feedback van mensen die het album hebben gehoord. We verkopen het op de toernee en via alle online platforms via een klein Duits platenlabel waar we mee werken.”
Inmiddels is ‘Poems for Jamiro’ opgenomen in de wereldwijde Melodica familie. Na Noorderzon staat een reis naar Reykjavik op het programma voor een Melodica festival. Eerder trad de band op tijdens Melodica Hamburg. “Dat heeft veel deuren voor ons geopend”, constateert Müller. “We gaan waarschijnlijk nog een aantal Melodica festivals spelen, voornamelijk in Duitsland. Het zijn erg mooie festivals met leuke mensen die het organiseren en daar spelen. Het is een akoestisch festival en soms is er maar gewoon iemand met een gitaar op het podium. Het is fantastisch om te zien hoe je toch helemaal overhoop wordt geblazen door een gitaar en een stem. We hebben veel vrienden gemaakt en we hebben prachtige kansen gekregen door Melodica. Optredens in andere landen, maar ook artiesten die bij Laila in haar appartement een huiskamerconcert kwamen geven. Het is altijd geweldig om een Melodica festival te bezoeken. Of je nu muzikant bent en gaat optreden of dat je gewoon lekker naar de muziek komt luisteren.”
We besluiten met een vooruitblik. ‘Poems for Jamiro’zit vol plannen. “We bestaan nu zo’n anderhalf jaar. We denken over een volgend album, waarop we onze duo sound willen gaan vastleggen. We staan nu aan het begin van een grote tour die ons langs Nederland, IJsland, Denemarken, Oostenrijk en overal in Duitsland gaat brengen, dus het album moet wachten tot we thuis zijn. En daarna? Een producer vinden, nog een album, een goed boekingsbureau….. “Genoeg te doen dus, maar eerst naar Groningen.