BARCELONA – De muziekscene in Barcelona brengt regelmatig bands naar Eurosonic. Dit jaar staat er ook een formatie uit de stad trots te prijken tussen de eerste aangekondigde bands. Ane Barcena en Raquel Pagès van Pinpilinpussies mogen de, door pandemische omstandigheden digitale, reis naar Groningen aanvatten om zich met een showcase te presenteren. Hun laatste album is pas uit en bevat heerlijke powerpop, Indie-rock, garage-punk. Het grootste kenmerk is dat het vol energie is, recht voor zijn raap en prettig in het gehoor. De digitale snelweg is de manier waarop we in pandemische tijden en voor dit jaar in Eurosonic stijl Ane Barcena en Raquel Pagès van Pinpilinpussies op zoeken. Beide dames zijn enthousiast over het bezoek uit Groningen. “Ja natuurlijk”, klinkt het opgetogen als we vragen of we ze wat mogen vragen. “Twee Spaanse lo-fi-liefhebbers dienen een ruwe mix op van Sleater-Kinney, Bikini Kill (maar dan chiller) en Courtney Barnett. Denk ruige en poppy garage, met een dosis (post-)punkattitude. Songs uit Barcelona om op te pogoën, plus wat ballads en artwork/stijl dat geïnspireerd lijkt door Sonic Youth, manga en White Stripes. Pinpilinpussies bracht in maart 2020 het debuutalbum Fuerza 3 uit”, is de biografie die Euronic dit duo meegeeft en dat is aanleiding genoeg voor een gesprek.
Barcelona is een muzikaal interessante plek. Regelmatig komen er fantastische bands uit de Catalaanse hoofdstad. Joana Serrat stond al op Eurosonic, Maruja Limon was vorig jaar, samen met Tribade, één van de smaakmaaksters. Ella Ella, While Walking, Valentina & The Electric Post, La nena samsó en Carlota Flâneur brachten dit jaar prachtig werk uit en natuurlijk zijn er nog acts die al langer aan de weg timmeren zoals Estúpida Erikah en Núria Graham. Heel divers en zeer de moeite waard. “Barcelona is een merkwaardige plek om te bestuderen”gaat Ane Barcena in op haar thuishaven. “Ik zou niet kunnen zeggen dat er een hele sterke muziekscene is, maar er zijn wel veel collectieven en vrienden die samenwerken om het levendig te houden in de stad. De middelgrote en kleine podia, zoals Sal Vol, Meteoro en anderen zijn de sleutel om te begrijpen wat er allemaal gebeurd. Het is natuurlijk nu even anders door de pandemie, maar normaal staat hier elke dag wel een band of act met heel verschillende stijlen van punk-rock of hardcord tot zelfs industrial music en dream-pop en alles wat daar nog tussendoor past. Als je je daar in stort, dan heb je echt een volledig beeld van hoe Barcelona klinkt.”
Om te weten hoe Pinpilinpussies klinkt kun je terecht bij het nieuwe album ‘Fuerza 3′ dat dit jaar verscheen en zijn voorganger de EP ’80/B’ of de concertregistratie ‘Live at Freedonia’. Ane Barcena zit toch op de praatstoel en legt uit dat het nog niet zo vanzelfsprekend is. “’Fuerza 3′ is geboren vanuit een natuurlijke evolutie die we hebben doorgemaakt sinds we ’80/B’ hebben uitgebracht in 2019. We hadden geen scherp omlijnt doel met dat album, maar wilden de mensen laten zien waar we voor staan, waar we van houden en waar we toe in staat zijn. Tussen beide releases ontstonden er sounds die wat dichter bij de punk lagen, maar we zijn zeker niet de catchy melodieën vanuit de popbasis die we hebben vergeten. We zien muziek als een constante zoektocht naar nieuwe vaardigheden om de grenzen tussen de genres te slechten. Pinpilinpussies is pop, punk, noise, rock… en dat zal in de toekomst ook zo zijn, maar met een groter arsenaal aan sounds, melodieën en drum patronen”, laat ze een stilte vallen, “wees gereed voor onze nieuwe liedjes!.”
Raquel Pagès pakt het dan op en gaat in op de achtergrond van beide bandleden. “Ane en ik zijn beide als kind al begonnen met het leren van een instrument. We zijn in die periode ontzettend gestimuleerd en daar zijn we tot op van vandaag erg dankbaar voor. Op mijn zevende ben ik begonnen met zingen in het koor van de school en ik heb piano les gehad. Ane is begonnen op de accordeon en de oboe en heeft zichzelf gitaar leren spelen. We hadden nog nooit in een band gespeeld tot we elkaar ontmoeten.” Ane Barcena vult aan. “Ik denk dat het bij ons ook nooit het plan is geweest om professioneel muzikant te worden. We hebben elkaar leren kennen en het vervolg ontvouwde zich vanzelf. Heden ten dage geloven we met heel ons hart dat muziek één van de pilaren onder ons leven is. Als er iets zou gebeuren waardoor we niet mee kunnen spelen, ja dat zou ons erg verdrietig en weemoedig maken, zonder twijfel.”
Het gesprek komt op het muzikale ambacht. Raquel Pagès legt uit hoe de sound tot stand kwam: “Onze sound begon als een combinatie van verwijzingen, een blend van pop en punk en een mix van composities die duidelijk in één van beide genres vielen. Uiteindelijk had ieder lied zijn eigen stijl, maar alles te samen wilden we een Lo-Fi garage-punk band zijn. We waren toen, en eigenlijk zijn we dat nog steeds, geobsedeerd door bands zoals Fontaines D.C, Courtney Barnett, Touché Amoré, Bikini Kill, Idles,… En, nou ja, dat is geëvolueerd in een meer volwassen, wat dat ook mag betekenen, sound. Waarschijnlijk zijn we meer bewust van onze sound en wat we doen en daarom klinkt het meer volgroeid. We schrijven beide ieder onze eigen liedjes en als we dan het gitaardeel, de melodie en tekst klaar hebben, spelen we het voor de ander in de oefenruimte en mag de ander er de drumritmes voor schrijven. Deze songwriting dynamiek hebben we eigenlijk vanaf het begin gehad en we voelen ons er erg comfortabel bij. In onze liedjes hebben we het over wat ons overkomt in alledaagse leven. In het begin, als belangrijkste inspiratiebron, waren dat vooral zaken waar we boos over waren. Nu is dat toch wat afgezwakt, maar de dingen waren we het over hebben, daar zijn we het bijna altijd over eens, dat is wel erg cool.”
Ane Barcena slaat dan een mooie brug naar optreden en Eurosonic. “Je hoeft ook helemaal niks van ons te weten eigenlijk. Kom gewoon naar een live show en kijk zelf wat Pinpilinpussies nou zo’n explosie op het podium maakt. We spelen hard, we schreeuwen en we drijven onze demonen uit op het podium. Ik denk dat zo’n soort van catharsis de pure essentie is om te begrijpen wat onze muziek nou eigenlijk betekend. Als je ons voor het eerst hoort op één van onze platen, ik denk dat mensen dan ook precies onze intenties zullen snappen. We zien het podium als die veilige plaats waar we kunnen praten, zingen of schreeuwen over alles dat ons zo bezig houdt, persoonlijke ervaringen, gebroken harten, nieuwe liefdes, de noodzaak van een feministische revolutie, het veroordelen van geweld op basis van gender…… We hebben niets anders nodig dan onze instrumenten om onze waarheden uit te schreeuwen op een manier die beter is dan welke psycholoog dan ook ons kan bieden. Als we ons depressief voelen gaan we naar de oefenruimte en het spelen helpt ons. Als we blij zijn, zorgt optreden er voor dat we nog blijer worden. Je kunt de conclusie trekken dat Pinpilinpussies de constante in ons leven is die er voor zorgt dat we ons opgelucht voelen. We hopen dat de mensen die naar de show komen ook dat gevoel van catharsis met ons kunnen delen.”
We eindigen met Eurosonic, toch de aanleiding van het gesprek, de conversatie. Raquel Pagès pakt dit op. “Normaal gesproken houden we er niet van om van dit soort dingen hele hoge verwachtingen te hebben, maar uiteindelijk zouden we toch heel graag overal in Europa willen optreden en misschien is Eurosonic wel de manier waarop we dit voor elkaar kunnen boksen. Dat zou heel, heeeeel cool zijn. Wat betreft de andere bands die optreden, veel van deze bands kennen we nog niet. Yin Yin hebben we wel live gezien en dat was fun. We houden ook van Jockstrapp en Playback Maracas en Tarta Relena zijn ook geweldig.” Hun eigen bijdrage is daar al wat van te zeggen? “Het wordt pure energie en heel veel schreeuwen, denk ik en ook veel nieuwe songs”, haast ze zich toe te voegen. “We hebben een hele speciale live show voor Eurosonic gemaakt en zijn bijzonder trots op het resultaat. We kunnen niet wachten tot iedereen het kan zien”, besluit het duo. Pinpilinpussies zal te zien zijn tijdens Eurosonic, maar wanneer precies en hoe zal de komende tijd duidelijk worden. Hopelijk is dit inderdaad de opmaat naar ook Nederlandse shows van dit energieke duo met hun powerpoppunkrock.