Loading...
Recensies 2016

Overtuigende Larkhall voor Merleyn

GRONINGEN – Onder zijn muzikale naam Larkhall liet de in Groot Brittanië woonachtige Charlie Williams horen voor Café Merleyn in Groningen tijdens een muzikaal Wishfulmusic evenement dat in hem een bijzonder muzikant schuil gaat op de rand van klassiek en pop. Larkhall begon met het welhaast klassieke instrumentale ‘A Transitional Fossil’. Een mooi blijk van zijn pianospel die af en toe toch ook zijn zang overstemde in de rest van het optreden. Jammer, want Larkhall weet het nodige gevoel in zijn zang te leggen met een mooie wat donkere stem. Na het intro bewees hij dat in het rustige ‘Bones’ dat hij liet volgen door ‘Maggie’. Daarna gooide Charlie Williams er nog een schepje boven op. Twee prachtige nummers volgden. Eerst was dat het mooie ‘Beginners’. Tevens het openingsnummer van het debuutalbum van Larkhall dat vlak voor de toernee is verschenen die de Engelsman door Duitsland en Nederland bracht. Vervolgens bewees hij zijn talent met ‘Trace A Universe’. De indruk dat hier een klassieke pianist aan het werk is klopt. Charlie Williams heeft zijn opleiding gehad in de klassieke wereld, maar heeft zich daarvan losgemaakt om zijn eigen indie pop muziek te gaan maken en zijn eigen werk te spelen. Soms maakt hij handig gebruik van het klassieke instrumentarium en hulpmiddelen. In ‘Trace a Universe’ wordt duidelijk waarom er een metronoom op zijn piano staat. Het tikken van het apparaat is fraai verwerkt in het lied. Een stap moet Larkhall nog maken in de introducties. Soms wat technisch, maar eigenlijk weinig inhoudelijk over zijn liedjes. Dat terwijl hij in zijn liedjes toch echt wat te vertellen heeft. Een statement maakte Larkhall zeker met zijn cover. Zelden zal ‘Sweet Child of Mine’ van Guns & Roses zo geklonken hebben. Daar kan menig coverende artiest nog een voorbeeld aan nemen. Larkhall had zich het nummer geheel eigen gemaakt en gaf daarmee deze rocksong een hele nieuwe dimensie. Dat Charlie Williams het wel degelijk in zich heeft om te vertellen over zijn liedjes toonde hij bij het afsluitende ‘Flood’. Nu wel het verhaal dat hij, hoewel hij niet gelovig was, toch intresse had over verhalen in de bijbel. Dat hieruit een lied over een date tussen Noah en God te voorschijn kwam was dan weer uitermate verrassend. Het lied was echter prachtig en een mooi voorbeeld van de kunde van Larkhall en zijn gelukkige huwelijk tussen klassiek en pop.